za magicznym snem wędruję
po domu z ocalałymi freskami
zatrzymuje mnie Ktisis

greckie imię nie dziwi na Kurionie
w piątym wieku takie dekoracje
w bogatym domu były regułą

zastanawia przedmiot trzymany
w ręku przez dawną boginię
istniały wtedy instrumenty

pomiarowe równe długości stopy
popularnie zwaną rzymską
a imię kobiety to stworzenie

z głową w chmurach z pasmami
włosów przylepionymi do czoła
w butach na wysokich obcasach

nie pasuję do antycznego otoczenia
podnoszę wzrok na mężczyznę
o twarzy o rzymskich rysach

przyciąga mnie jego profil
italskiego pochodzenia
zbliżam się powoli

spacerujemy razem
jak dawni znajomi
bicie serca nieutajone

przychodzi się rozstać
nie potrafię odejść
jestem oszołomiona

czy Ktisis stworzyła porozumienie
między nami z różnych kultur
ale wskazała na odległość

wracam na ten przylądek
patrzę na ciebie na ławce
w antycznym teatrze

moja pamięć zachowała ulotne chwile
które nawracają jak klatki filmowe
rodzące się uczucie niespełnione

mitologia ma dwa oblicza
szalone i namiętne
z odległością w tle

Bożena Joanna
czerwiec 2025