apel do wiosny
niebywała psotnica
kolorami operuje
jak wirtuoz
trąca bielą
drzewka owocowe
różem fantazyjnie
ubarwia magnolie
złotym pyłem
dekoruje forsycje
zielenią wzbudza
nadzieje
wije gniazda
ta niebieska zalotnica
prószy śniegiem
dla zabawy
hula z wiatrem
dla rozrywki
idzie w tany
z gałązkami
opętana wiatrem
wielka czarownica
gra z błękitem
promienieje w słońcu
jak nieupierzona panienka
gra z nami w chowanego
kłamczucha rzuca wyzwanie
wszak cierpliwość jest cnotą
miarkuje przyjemności
razi chłodem i wichurą
wiosno opamiętaj się
przegoń słotę rozpustnico
nie graj na zwłokę
ku przekorze
jesteś gościem
mile oczekiwanym
przez duże i małe stworzenia
nie bądź fanaberią
i złośnicą
Bożena Joanna
Kwiecień 2025