X
"Puszka Pandory"
proza wierszowana
2024-10-15 10:45
To nie deszcz pada, głupi
To tylko cień cię goni
To tylko ludzie potwory jak duchy szukają swojego miejsca powoli.
Krzewem ciernistym swe głowy kaleczą, internet zwariował i z czego się cieszą.
Gdzie zamknąć te zmory, w puszce Pandory?
A normalnych ludzi wysyłać do chorych?
Gdy zło dobrem zaczynają nazywać, jak mawiał Jan, to gdzie wtedy ja mam przebywać. W kościołach, u drzwi tych bram co kapłani już dawno swą władzę stracili.
Jak dostać pieczęć, czy ja już ją mam?
Choć byle by czyścica dostąpić, bo z tamtą już droga tylko do góry.
Modlę się za was i Wy się pomódlcie za mnie.
To tylko cień cię goni
To tylko ludzie potwory jak duchy szukają swojego miejsca powoli.
Krzewem ciernistym swe głowy kaleczą, internet zwariował i z czego się cieszą.
Gdzie zamknąć te zmory, w puszce Pandory?
A normalnych ludzi wysyłać do chorych?
Gdy zło dobrem zaczynają nazywać, jak mawiał Jan, to gdzie wtedy ja mam przebywać. W kościołach, u drzwi tych bram co kapłani już dawno swą władzę stracili.
Jak dostać pieczęć, czy ja już ją mam?
Choć byle by czyścica dostąpić, bo z tamtą już droga tylko do góry.
Modlę się za was i Wy się pomódlcie za mnie.
