Aby wzajemnie siebie szanować
a szczęście i radość szarość spowija,
na marginesie, gdzieś na uboczu,
ziemska wędrówka spiesznie przemija.
Sens życia traci swój spokój, swój urok,
gna przez bezdroża w szalonej gonitwie,
samotność myśli stłamszonych ponuro,
zwycięża zawzięcie w codziennej bitwie.
Nie bądź ślepy, nie bądź bezwzględny
dziel się dobrocią, życzliwością wspieraj,
notuj kruchy uśmiech nie bądź natrętny,
a każdą chwilę szczerze doceniaj.
Pokochaj siebie, nie ulegaj złości
szlachetność w darze zechciej podarować,
niech twoja siła oddaje wartości,
aby wzajemnie siebie szanować.