Dziękuję, tak za wizytę ja i za pochlebstwo.
Mam nadzieję że szczere.

Pozdrawiam :)

wiem :)

Pięknie Piotrek napisałeś o tym celebrowaniu obecności :))

wasi mężowie kontemplują w milczeniu każde wasze słowo celebrując w ten sposób waszą obecność xD czy jak to się nazywa ;)

To zupełnie jak u mnie. Ja - gaduła, mąż - niezbyt wylewny i i nie najlepszy słuchacz, dlatego bardzo dużo piszę, żeby się "wygadać" :)

Bardzo Ci dziękuję za wytłumaczenie zjawiska ;) Trochę zabrzmiało, jakby tłumaczył mi je mój syn (gdyby mu się przypadkiem zebrało na wylewność) albo mąż (patrz nawias powyżej) :)))

Paradoksalnie ludzie milczą na różne sposoby, nie tylko z różnych powodów.
Jako nastolatek odkryłem że można z człowiekiem rozmawiać tylko przy pomocy gestów i mimiki, oczywiście jedna strona mówi (i to dość zawzięcie) a ja słucham przytakuję zaprzeczam i dobywam słowa tylko gdy muszę wytłumaczyć się dlaczego nie zgadzam się z adwersarzem, lub gdy mówię, że kończę rozmowę.
Ludzie w miłości powinni jednak ze sobą rozmawiać. To że kobiety uwielbiają gadać a mężczyźni niestety muszą ich słuchać to inna bajka. Ale prawdą jest to ze żaden związek nie przetrwa bez komunikacji
Pozdrawiam i nie przejmuj się milczkami, my cię słuchamy tylko nasze słowa nie zawsze chcą wyjść z naszej głowy, choć nadejdzie dzień że na każdego milczka znajdziesz sposób.
Pamiętaj jednak by się dobrze zastanowić czy tego sposobu użyć ;)

Ale nadal tu jestem.
W tym przypadku milczenie to raczej rodzaj odcinania się niż przemocy.
Dziękuję za odwiedziny, i wiedz że cieszy mnie każda wizyta tutaj :)

Wolałbym by puenta była błoga i prawdziwa ale czasem niestety boli.
Dodam tylko że jest to "ekstrakt" z jednej z wielu rozmów między mną a moja przyjaciółką w sprawie jej perypetii miłosnych więc niestety temat szlifowany na "żywa" że tak powiem
Pozdrawiam i dziękuję za dostrzeżenie sedna :)

Tu się z tobą zgodzę. Powiem więcej milczymy z różnych powodów, nie zawsze jednak da się milczeć czasem trzeba rozmawiać. czasem też trzeba powiedzieć głośno, nie da się rozmawiać i nalży milczeć. Niestety trzeba to powiedzieć.
Dziękuję za odwiedziny i dość trafną refleksję.

Kiedyś słyszałem taką parafrazę że brak informacji też jest informacją. więc gdy nie mówimy to też jak byśmy mówili tylko w taki inny sposób ale niestety jak długo można mówić w sposób celowo niezrozumiały dla odbiorcy
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

Irenko dziękuję za gwiazdki, Paradoksalnie opisałem pewne perypetie mojej znajomej która ze swoim ukochanym miewa czasem tak że on milczy tak głośno że ona nie umie do niego "dotrzeć" z żadnym przekazem.
Dziękuję za odwiedziny

Za tarczą milczenia chowają się dziwni ludzie z przeróżnych powodów ale niedokończone rozmowy bolą bardzo. Milczenie czasem boli bardziej niż słowa
Dziękuję za odwiedziny :)

Witaj Pochmurnico, Koniec twojego komentarza wywarł na mnie takie wrażenie że zaparło mi dech w piesiach, dziękuję.

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

Puenta wymyślona przypadkiem, ale sytuacja niestety z życia wzięta.

Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam :)