Dokładnie tak, zgadzam się z przesłaniem, pozdrawiam ciepło.

Świetny wiersz Elu:)temat rzeka:)

Nowoczesność- i niby zgadzam się- bo tak musi być i nie da się jej uniknąć.
Ale to co się dzieje, świat dokąd zmierza- to trochę przerosło moje wyobrażenie.
I przepraszam Elu, że tak, na Twój wielowymiarowy bardzo dobry wiersz.

Dziękuję za przedstawienie kolejnej ciekawej postaci :) Nauka potrafi przynieść wiele dobrego, pomaga innym w takich tematach, które już wydawały się beznadziejnie niemożliwe - okazuje się, że wystarczy często chęć, pasja, upór i konsekwencja, by przyjść drugiemu z pomocą :) Jakie to musi być piękne usłyszeć kolory, i to jeszcze w wielu odcieniach :) Pozdrawiam serdecznie :)

Piszesz jak zwykle pięknie i obrazowo choć samo słowo cyborg odrobinę mnie przeraża. Obawiam się. Mam fobię z gatunku przekroczenia pewnych granic które zmierzają do odczłowieczenia człowieka. Idą za tym zmiany w psychice a może one są na początku i doprowadzają do przekraczania kolejnych Rubikonów zza których nie ma powrotu. I to może nie byłoby najgorsze ale jest to często ziarenkiem do powstawania nowych mód które mogą unieszczęśliwić wielu ludzi. Oczywiście nie mówię o tym panu o którym piszesz bo pewnie jego cyborgiem jest jedynie pojęciem typowo medialnym ale samo słowo wywołuje u mnie drętwienie karku. Pozdrawiam Dziewczynko sierpniowa z uśmiechem:)))

Jak zawsze Elu potrafisz zaskoczyć. Tak, nie wiadomo co jeszcze nas czeka w tym coraz bardziej sztucznym świecie.
Pozdrawiam serdecznie :)

trendy modernistyczne swego czasu zdradzały oznaki naturalnej śmierci a jednak stało się inaczej i brylują teraz w najlepsze
intryguje mnie treść wiersza

kłaniam się
wszystkiego dobrego

Wie rsz wprowadza w za chwyt przy głębszej a na lizie 💯

Bardzo absorbujący wiersz

Wspaniały wiersz. Myślę, że zdecydowanie jeden z lepszych, nie ze względu na temat, ale jego przedstawienie. Wszystko ma swój kolor... i radość i gniew. Warto być wrażliwym i nie patrzeć na świat, na drugiego człowieka jak na czarno biały obraz.
Super
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Zrobienie z siebie cyborga, obecnie marzenie 23/3 ludzkości... pozdrawiam Elżuniu.

Selekcjonistycznie

Co przekazane nie wiadomo chyba że dla niszowego czytelnika mocno zaangażowanego w tematykę pędzla

Człowiek, maszyna jedna rodzina. Straszno, nieśmieszno :-/

Ciekawie, podobno niektórzy ludzie z autyzmem czasem potrafią usłyszeć kolor... Fascynujący temat.
Pozdrawiam serdecznie :)

Ciekawa sprawa, którą pokazujesz, Elu. Nie będę pisał długiego wywodu. Dziś tylko podejmuję po Twoim wierszu zastanowienie: jak bardzo jesteśmy determinowani podświadomością? Czy jesteśmy? Od pierwszego czytania wybrzmiało tu dla mnie rozgraniczenie pomiędzy czasowniki i bezokoliczniki. Te pierwsze zastosowałaś wobec ludzi, którzy prawdopodobnie będą negatywnie nastawieni do cyborga: "będą" oraz "nie skończą". Uderza mnogość bezokoliczników odnoszących się właśnie do ów cyborga: "zrobić", "mieć", "wzbić się", "pełzać", "rozbić", "pozwolić", "rozedrgać", "złowić". Jakby również sama autorka nie wiedziała, w jaki sposób potraktować okoborga: czy nadać mu osobowość ludzką, czy też nie. A może to właśnie jest centrum tego wiersza... Może o to właśnie chodzi, żeby czytelnik podjął takie rozważanie.

Pozdrawiam Cię, Elu.
Hej ho! 😊🙋🏻‍♂️

Usłyszeć kolor, wyrzeźbić mowę,
namalować wiersz, na końcu - love!

Miłego poetyckiego weekendu Elżbieto.

Elu pięknie .. aż spojrzałem na dzieło ... robi wrażenie jak Twój wiersz... pozdrawiam serdecznie ...

Pozdrawiam serdecznie 🙂bardzo ładnie

Cóż za elegancja językowa i styl. Dla mnie to maestria poetycka po prostu poza zasięgiem moich możliwości. Pięknie.🤗