Tak!, myślę, że cechowała go wielka sprawność techniczna, ale w jego twórczości zabrakło "duszy". Nawet w okresie gdy zyskał popularność, gdy zoientowano się w jego niezwykłych umiejętnościach, miał problem ze sprzedażą swoich obrazów, dlatego został zapamiętany jako fałszerz, a nie artysta.
Bardzo dziękuję, Grażynko, dużo dobrego dla Ciebie:))💕

Bardzo dziękuję, pozdrawiam Cię serdecznie:)😊

Można tak to ująć, ale nie zrobił tego pro bono!
Dziękuję, Leniu, sedeczności:))😍

Tak! Z takim lepiej nie robić interesów!
Serdeczności, Michałku😍

Zgadzam się z Tobą, ale myślę, że w połowie XX wieku łatwiej było ekspertów wyprowadzić w pole, bo nie wykorzystywano jeszcze w takim stopniu jak obecnie technicznych środków oceny oryginalności, choćby badania w podczerwieni. Co impresjonistów, to ja akurat lubię ten nurt w malarstwie, ale każdy ma swoją wrażliwość i oko, a muzyka, to śpiew duszy...
Dziękuję, Gosieńko, miłego popołudnia:))😘🍏🌼🍀☀️

Nazywali mnie już różnie… : foliarz, narcyz, toksyk, itp… Przestępcą na szczęście jeszcze nie, ale kto Ciebie tam wie… :)

Dziękuję Jarku, za piękny wpis, a tak na marginesie maluj po swojemu, po co w Wikipedii mają pisać, że z zawodu jesteś: przestępcą, tak jak napisano przy nazwisku Elmyra de Horya?😉
Serdeczności:)🍀

Cała jego historia życia, to wielka awantura kryjąca wiele tajemnic i niejasności. Nie ma nawet pewności co do jego daty urodzenia, czy jest to rok 1905, a może 1906. Jego historia zainteresowała pisarza Clifforda Irvinga, powstał też film dokumentalny Orsona Wellesa " F jak Fałszywe". Ciekawie w Wikipedii, podano jego zawód: artysta, malarz, fałszerz, przestępca. Zwłaszcza to ostatnie określenie zawodu, zasługuje na uwagę, natomiast w informacji z czego zasłynął wpisano: z fałszerstw. Chluby to niestety nie przynosi, mimo talentu, niestety bez " bożej iskry".
Dziękuję, Droga Przyjaciółko za ciekawy komentarz i wysoką ocenę utworu. Serdecznie Cię pozdrawiam:))

no dobra ..niech tak będzie ...czyli był nawet lepszy od samego mistrza malarstwa ... pozdrawiam serdecznie ...

Niestety był fałszerzem, bo podpisywał je nie swoim nazwiskiem.
Pozdrawiam serdecznie:)😊

Elmyr de Hory był dobrym malarzem, studiował malarstwo w Monachium, w Paryżu. Jego problem polegał na tym, że nie mógł sprzedać żadnego swojego obrazu. Przypadek zrządził, że rysunkiem " podobno" Picassa zainteresowała się pewna Brytyjka, kupiła go za całkiem znaczną sumę, a dalej to już poszło...! Nawiązał współpracę z hosztaplerem, J. Chamberlinem, który był jego marszandem. Sprzedawane falsyfikaty miały znaczną cenę i raczej celem kupujących nie było ich odsprzedawanie, ale tworzenie kolekcji. Z pewnością nawet po odkryciu fałszerstwa nie wszyscy przyznawali się, że mają w zbiorach falsyfikaty. Jednak do jego powolnego upadku przyczynił pewien teksański magnat naftowy, który nabył 56 podrobionych obrazów.
Szacuje się, że falsyfikaty de Hory'ego zostały sprzedane za ponad 50 milonów dolarów.
Dziękuję,  Marku za zainteresowanie się wierszem, pozdrawiam serdecznie:)

Może trochę...
Dziękuję za wpis i pozdrawiam:)

Też wybrałabym taką opcję...
Serdecznie pozdrawiam.

Myślę, że imitacja nawet najlepsza tylko nią będzie, bo nie oddaje myśli artysty, który stworzył oryginał...podobno w Wiedniu funkcjonuje muzeum w którym są prezentowane, tego rodzaju obrazy, oczywiście ze specjalnymi oznaczeniami.
Dziękuję, Uleńko, ślę serdeczności i życzę słonecznego popołudnia:))😘

Toteż lepiej zadowolić się nawet kopią ze świadomością, że nią jest, aniżeli patrzeć na fałszywego Renoira, którym być może, wcale się nie zachwycamy.
Dziękuję i odwzajemniam się dobrymi myślami:))☀️

Tak, masz rację, próżność posiadania potrafi zwieść na manowce!
Dziękuję za świetny komentarz:))😊

Masz rację, eksperci też mają swoje kalkulacje...
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam:)😊