Twoje Wiersze - POKORA

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

15 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Monia

pół godziny temu

Pokora to moim zdaniem coś co powinien posiąść każdy człowiek, aczkolwiek wielu ludzi nie potrafi dostrzec swoich wad, błędów albo po prostu udają. Myślą, że są nieomylni i należy im wręcz pokłony składać. Czy to o to w tych chodzi? Nie sądzę, lepiej uznać swoje błędy oraz słabości i doskonalić się w każdym calu, choć i nawet to nie daje gwarancji, że wszystko będzie przebiegało w sposób harmonijny i spokojny. Zresztą pojęcie pokory jest wieloznaczne i można o nim dyskutować bez końca pozdrawiam 😉

hibiskus

dwie godziny temu

Witam,

bardzo skomplikowane pojęcie...
Tak różnie pojmowane i oceniane...

Wolę się nie wgłębiać w temat, bo nie chcę go spłycić, a nie miejsce tu na głębszą analizę...
Ale sam temat nośny, chociaż czasem 'nieznośny'.

Pozdrawiam majowo ze słońcem i radością mi towarzyszącą. 5/6

JoViSkA

dwie godziny temu

Dobrze się z nam z pokorą, można rzec, że jest dla mnie jak siostra...nigdy mnie nie opuszcza...
Pozdrawiam serdecznie Stasiu :)

Waldi1

trzy godziny temu

przyszłą boso ..ale z planem ... więc trzeba to przemyśleć ...ponieważ może być w tym podstęp ... i bez lustra musimy siebie widzieć ... tzn zawsze być sobą ... mieć swoje zdanie gdy jesteś pewny swojej racji ... idź z głową podniesioną jeśli czegoś nie jesteś pewny wycofaj się i sprawdź ... a wtedy prawda zwycięży ... 5 dni temu miałem podobną sytuację ... gdy pewna pani mówi ja wiem lepiej ...ustąpiłem mówiąc oki ...a dokładnie za cztery dni ...powiedziałem jej wjedź i tam ...tam jest i sprawdź tam jest wszystko ... wszystko ... znowu w milczeniu byłem górą ... czasem warto pochylić głowę niż daremnie dyskutować ... jak strzyżone i golone ... pozdrawiam serdecznie ...

Ałła

cztery godziny temu

,,Racja częściowa nie istnieje, kto swym wywodem nie ogarnia całości, pozostaje z pustymi rękami,,- Ty ogarnąłeś prawdę o pokorze.
Warto pamiętać, że pokorne cielę dwie matki ssie, ale są też sytuacje kiedy nie opłaca się być pokornym.

Elżbieta

cztery godziny temu

To trudna cnota, by znaleźć w niej właściwą miarę, bez " psychicznego czołgania się" a jednak z uznaniem, że nie jest się doskonałym i jedynym pępkiem na świecie a z drugiej strony mieć wiarę i poczucie siły we własne możliwości.
Oj! Nie jest łatwo być pokorny. w dzisiejszym świecie, gdy liczy się umiejętność wykazania, że jest się najlepszym, bo przecież inni depczą po piętach.
W wiersz świetnie "obrazuje", istotę pokory.
Pozdrawiam serdecznie, Stanisławie:))⭐

Marek Żak

cztery godziny temu

Pokora, dla mnie odwrotność pychy, czyli uznanie własnych niedoskonałości pomaga radzić sobie z niepowodzeniami, Bliższa jest mi skromność, ale każdy ma inaczej.
Pozdrawiam, a szacun za poruszanie ważnych spraw i terminów.

Mitylene

cztery godziny temu

Pokora czasami "daje w kość" i trzeba z nią się wręcz zaprzyjaźnić...Czasami warto odpuścić dla świętego spokoju...Wiersz bardzo mi się podoba, ale Ameryki nie odkryŁam, bo wiem już od dawna, że piszesz dobre wiersze!

sturecki

cztery godziny temu

Pokora to taka wymagająca koleżanka – potrafi przyłożyć, ale jak już siądzie obok, to otacza aurą przyjemności. A Twoja „Ameryka nieodkryta” to dla mnie komplement i ukłon w stronę serca.

Krystek

pięć godzin temu

Ważne, by spojrzeć w lustro w oczy bez żenady.
Doświadczenia życiowe uczą nas pokory.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

sturecki

pięć godzin temu

A najtrudniej patrzeć wtedy, gdy oczy w lustrze już wszystko wiedzą i nie zamierzają mrugnąć. Pokora przychodzi bez dzwonka, ale zostaje jak milczący domownik.
Pozdrawiam.

Lenia

pięć godzin temu

Bardzo przejrzyście tą pokorę opisałeś:):) mówią ,że prawdziwa pokora nie wie , że jest pokorna.
serdecznosci:):)

sturecki

pięć godzin temu

Bo jak tylko pokora się zorientuje, że jest pokorna to już bardziej próżność niż cnota. Serdeczności ślę w wersach niewypowiedzianych!

LydiaDel

ponad pięć godzin temu

Życie nas uczy pokory. Ale Ci dokuczyła! Przyszła boso, rozsiadła się, a na koniec chciałeś mieć tylko święty spokój. Czasem trzeba spojrzeć z drugiej strony lustra. 6/5 Serdeczności

sturecki

pięć godzin temu

Oj tak, przyszła boso, ale z ciężarem walizki pełnej zgryzot, rachunków i niedopitych herbat. A z drugiej strony lustra? Tam często siedzi ten sam ja, tylko już bez złudzeń i z kubkiem zimnej prawdy.
Dziękuje.

Odyseusz62

ponad pięć godzin temu

Powiem z przekorą
Nie przesadzajmy z pokorą.
Pozdrawiam niepokornie.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Słusznie, bo pokora w nadmiarze to jak sól w herbacie: niby ciekawie, ale pije się z grymasem. Niepokornie pozdrawiam z powrotem.

Czasem

ponad pięć godzin temu

Wygrywać i przegrywać w tej samej sprawie. To jest właśnie sedno tej szamotaniny, w którą wikła się człowiek gdy nie chce przyjąć pokornie rzeczywistości.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Tak, bo kto się szarpie z rzeczywistością, ten najpierw ją oburzy, potem rozczaruje, a na końcu i tak musi usiąść obok niej, choćby z zadrapanym sumieniem.
Dziękuję i pozdrawiam.