Twoje Wiersze - Łódź

Łódź

wolny

2025-05-11 11:50

Dryfuję na łodzi utkanej z okruchów żalu,
uszytej z pretensji, zszytej nićmi gniewu.
Zastanawiam się —
czy skoczyć głęboko
czy karmić pustkę sobą, aż pęknie.

Nie widzę trzeciego wyjścia.
Ręce związane.
Gardło zdarte od krzyków, których nie wypowiem.
W oczach błaganie:
niech ten wiatr nie przyniesie
twojej hipokryzji.

Tylko ja umiem pływać.
A przecież tonę

autor

s_ilviab^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Odyseusz62

dwanaście godzin temu

By płynąć w dobrym kierunku
Trzeba coś więcej od takielunku
Trzeba znać mapy i nawigację
Życiowy kompas też przydałby się.
Pozdrawiam.

Monia

ponad dwanaście godzin temu

Nasze życie to taka dryfująca łódz nigdy nie wiadomo co się nam przydarzy. Każdy życzyłby sobie dobrą, a tu przychodzą gromy jak burza na niebie pozdrawiam 😉

s_ilviab^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Tak. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam również 🙂

Monia

ponad dwanaście godzin temu

*dobra

Osiaki1

ponad dwanaście godzin temu

Treść bije pesymizmem. Przydałaby się peelowi nadzieja…jak kapok.

s_ilviab^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Zdecydowanie. Dziękuję za odwiedziny i kom.Milego dnia

Maciek.J^(*)

ponad dwanaście godzin temu

piszesz o sobie że obcujesz ze śmiercią - pracujesz w hospicjum ?

s_ilviab^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Tak

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Wychodzi na to, że to wiersz o bezsilności i wewnętrznym konflikcie. Łódź nie jest ratunkiem, to tylko metafora emocjonalnego wraku, skleconego z bólu, gniewu i rozczarowania. Pływasz tylko dlatego, że nie masz wyboru, ale i tak toniesz, nie wiem w czym, ale wiem, że od środka.
To wiersz tragiczny ... jak u Eurypidesa czy Sofoklesa, gdzie los przygniata, a bohaterka milczy, bo krzyk nie ma już sensu. A końcowa fraza wali prosto w serce.
6/5