Oj, mnie też uderzyło :) - to było zderzenie z wyrażeniem "wysokiej klasy formą wiersza " i włożenie tego w "wykwintne opakowanie". A swoją drogą, w swoich komentarzach, posługujesz się piękną polszczyzną,co w połączeniu z nietuzinkową wrażliwością daje wysublimowany efekt.
Wracając do wiersza... masz rację łowiajac z niego wsydliwe sprawy – powinniśmy się wstydzić, jako społeczeństwtego, jakie zachowania międzyludzkie dają się zaobserwować zarówno na ulicach, jak i w „zaciszu” domowym. Tak mi przyszło do głowy (już nie uderzając mnie, zwyczajnie przyszło :) ), być może na Tobie zrobło wrażenie odniesienie się w wierszu do kraju (w podtekście do instytucji państwowych odpowiedzialnych za warunk życia i wiele z tym związanych spraw? Może wywołało to u odbiorcy (czyt. Ciebie) coś w rodzaju podniosłego charakteru, tym bardziej, że „w moim kraju” otwiera i zamyka wiersz -tworzy się coś w rodzaju zamkn iętej przestrzeni.