Słowo ma moc, a zdanie może ją urzeczywistnić w wymiarze fizycznym. Więc ma siłę nie tylko do samej zmiany, ale i jej urzeczywistniania. A często wywodzi z wnętrza tego, co się nim posługuje zgadzam się. Dziękuję lekturę i docenienie tekstu oraz podzielenie się opinią w komentarzu. Pozdrawiam serdecznie :-)

To prawda, słowo w zależności od tego z jakich ust płynie, różnie na świat i odbiorcę wpłynie. Dziękuję za ciekawy komentarz i pozdrawiam :-)

Na emocjach również, bo to w słowach zawarta ich istota, a za ich pomocą określa się również moc ich oddziaływania. Słusznie porównywalna z żelazem ze względu na skutek jaki potrafią wywrzeć. Dziękuję za życzliwy komentarz i pozdrawiam serdecznie :-)

Słowa mogą być może milczące, w sensie bezdźwięczne, bądź wyrażane w sensie innym niż fonetyczny. Samym pismem, bądź np. alfabetem migowym, morsa wtedy tak musimy widzieć ich znak i rozumieć znaczenie. Słowo jest niezwykłym narzędziem zapewniającym potencjalnie nieograniczoną możliwość wyrażania myśli i opisu świata zastanego, jednak ciągła i nieustanna zmienność jak w Wieży Babel, poskutkowała pojawieniem się różnic w postaci odmiennych języków, wokół których zgromadziły się różne ludy, Na pewno nie należy do wszystkiego co się usłyszy przywiązywać szczególną wagę albo szukać dziury w całym, ponieważ nie zawsze musi kryć się pod tym drugie dno. Dziękuję za interesujący i wiele wnoszący do dyskusji komentarz. Pozdrawiam serdecznie :-)

Nawet słowo Boże miewa charakter poetycki, choć nie wszędzie on w takiej formie występuje. Izajasz: to jest ewenement, być może na skalę światową, że istnieje tekst, a nawet grupa, gdzie na równi z rzeczywistym występowaniem zjawisk w przyrodzie zrównuje się wypowiedziane słowo, nie w treści, ale tym co ona z sobą nosi, urzeczywistniając je. Jan: siła słowa zapisanego w tej Ewangelii daje poczucie, że z abstrakcyjne przesłanie może się zrównać z rzeczywistością. Dziękuję za ciekawy komentarz i pozdrawiam :-)

Wiem, że nie zawsze w nim jest i często słusznie jest niedowierzać w to co się słyszy lub widzi (to ostatnie nie musi wynikać od razu z kłamstwa). Jeśli słowa korespondują z tym co rzeczywiście jest lub ma miejsce, to łatwiej zrozumieć świat i ludzi, którzy nas otaczają. O piękne rzeczy, też można się wtedy łatwiej starać. Dziękuję za komentarz i docenienie tekstu. Pozdrawiam :-)

Wzajemnie - pozdrawiam z głębi

Czyn jest ważny, ale czy aby go właściwie wskazać i nazwać nie jest potrzebne wpierw słowo? Choć z drugiej strony, czy coś nie powinno rzeczywiście wpierw się wydarzyć nim nada mu się odpowiednią nazwę? Ważne przemyślenie, skłaniając do zastanowienia się nad zależnością pomiędzy tym co i jak dostrzegamy, a tym w jaki sposób to określamy. Wszystkie uwagi i przemyślenia, te krytyczne również są dla mnie bardzo ważne, bo to one stanowią o bogactwie samej w dyskusji, pomagają w doskonaleniu samego warsztatu pisania oraz generują potencjalne tematy kolejnych utworów. Dziękuję za podzielenie się wiele wnoszącymi przemyśleniami i pozdrawiam serdecznie :-)

Wierzę, że to dzięki słowu człowiek rozwinął swoje człowieczeństwo, słowo jest w człowieku gdy mówi pisze, myśli czy marzy, jestem przekonana o jego sile, czemu dałam wyraz w moim wierszu "Magia słowa".
Dziękuję Tobie za piękny i uzupełniający komentarz do mojej wypowiedzi.
Pozdrawiam:)

Punkt dla Ciebie za celne spostrzeżenie źródła inspiracji dla wiersza :-D Ewangelia św. Jana moim zdaniem jest jedną z najciekawiej napisanych ksiąg bibilijnych (nie mam koniecznie na myśli samej treści), ponieważ autor jako jedyny próbuje przedstawić obieg pewnych abstrakcyjnych wartości pomiędzy siłą wyższą, a życiem człowieka, wskazując na punkty wspólne które są im obu wspólne. Nie wszystko co widzimy lub spostrzegamy jest słowami, ale tylko w słowach mogą zostać wyrażone jeśli chcemy o nich w jakiś sposób mówić i mówić oraz je konkretnie przedstawić. To o czym piszesz to w zasadzie proces generowania bądź odkrywania dalszego ciągu słów oraz ich poszczególnych znaczeń. Bardzo podoba mi się wyróżnienie z nim trzech sfer, kategorii słów, stanowiące osobne zbiory: 1. społeczny (słowa używane przez nas i innych, na co dzień) 2. świat innych ludzi (to jak niezależnie drugi człowiek wśród nich się odnajduje) i 3. wyobraźni, świat słów każdego z nas samych, tak jak się samemu jako odrębne istnienie wśród nich jesteśmy zanurzeni. Niewątpliwie te trzy sfery nieustannie się przenikają i oddziałują na siebie, pomiędzy którymi słowa migrują i się zmieniają. A wszystko co je łączy i spaja wraz ze wszystkim ich konotacjami oraz zależnościami to nic innego jak... Słowo :-D Dziękuję za wnikliwy, interesujący komentarz, docenienie utworu i pozdrawiam serdecznie :-)

To prawda, niewątpliwie nawet jeden wyraz czasami potrafi wyrazić tysiące kwestii. Pojemność też jest ciekawa, szczególnie gdyby spróbować wyznaczyć początek i koniec jego rozpiętości z matematyczną precyzją :-D Dziękuję za docenienie tekstu oraz stylu. Pozdrawiam :-)