X
Wybrakowany
biały (bez rymów)
2021-01-04 00:02
Zawsze szanowałem tych, którzy przebywają obok rzeczywistości, biorąc sobie z niej to, czego potrzebują, zawsze tyle, ile chcą.
Jakub Żulczyk
Jakub Żulczyk
Samotny dziwak o umyśle artysty
tworzył stiukowe zwoje.
Ornamenty w łupinach
zatapiał w formalinie.
Potem na targu warzywnym sprzedawał
słoje z pustymi głowami.
Naznaczone od poczęcia.
Przychodzili i pytali.
Po ile kilogram mózgu idioty?
Pakował w szary papier.
I konopnym sznurkiem zawiązywał
myśli.
Oni szli dalej.
W aptece Pod Czarnym Aniołem.
Odpoczywali,
bo tam woda za darmo była.
Upici na zapas.
Szli dalej.
Aż odszedł eremita.
Mózg nie pomieścił piękna.
Po śmierci zamalowali bielą czarne plamy
i podziwiali.
Dalej.
tworzył stiukowe zwoje.
Ornamenty w łupinach
zatapiał w formalinie.
Potem na targu warzywnym sprzedawał
słoje z pustymi głowami.
Naznaczone od poczęcia.
Przychodzili i pytali.
Po ile kilogram mózgu idioty?
Pakował w szary papier.
I konopnym sznurkiem zawiązywał
myśli.
Oni szli dalej.
W aptece Pod Czarnym Aniołem.
Odpoczywali,
bo tam woda za darmo była.
Upici na zapas.
Szli dalej.
Aż odszedł eremita.
Mózg nie pomieścił piękna.
Po śmierci zamalowali bielą czarne plamy
i podziwiali.
Dalej.
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
maciejka
2021-01-04
Wielu takich "samotnych dziwaków" jest na świecie. I często są szczęśliwi, gdyż robią to, co kochają.
Wracam do Twojego wiersza.
Pozdrawiam :-)
Wracam do Twojego wiersza.
Pozdrawiam :-)
2021-01-05
Bo szczęście ma inne pochodzenie. Nie jest uwarunkowane w ramach, zależy od człowieka.
Miłego dzionka
Miłego dzionka
LidiaM-9
2021-01-04
Podziwiam wiersz mieszczący pełnię piękna i pewną dozę ironii. Oryginalne. Pozdrawiam.
Kornel Passer
2021-01-04
Dałaś nieźle po garach w tym odlocie. Świat groteskowo-absurdalny Rzeczywiście wzięłaś sobie z zestawu do majsterkowania pod nazwą "Rzeczywistość", co Ci się podobało i wyszło ciekawie. Pozdrawiam.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
dwoje choć cisza pomiędzy nimi i ciemność
Tom Tomasz Tomuś sąsiad mojej matki…
na n-tautogramowe nuty
świerszcz i róża
jak w stajni Augiasza...
Zapiski popiśnika _ Ogniem i maczetą... 05
idź w głąb zanim pójdziesz do przodu...
zamknięta w pryzmacie...
Kobiety jak magnolie zakwitają za szybko (prozą spisane) 6
***(dzwoniące tramwaje)
miłość to spacer w deszczu bez parasola... by przemoknąć do głębi
zszarzałe koronki i serca z atłasku
O mój smutku malutki...
Wszystko na sprzedaż... (06)
*** (wybiła północ)
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności