Twoje Wiersze - duchowa poliamoryczność

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

zbiwito

2021-10-13

nieustanna zmienność - latami patrzysz na to samo a z czasem widzisz co innego. obraz dojrzewa wraz z człowiekiem. to nie dotyczy jedynie obrazu Boga, jaki w sobie nosimy. również obrazu innych ludzi, ach - czegokolwiek.
A wiersz bez zarzutu, jak to u Ciebie - świetny

naskraju*^(*)

2021-10-14

Dziękuję za ciekawą analizę moich rozważań. Chyba do końca życia nie potrafimy znaleźć odpowiedzi.

Mi lego dnia

Afrodyta^(*)

2021-10-06

Światło to w mojej ocenie bardzo dobre określenie dla opisania Boga, bo tam, gdzie pojawia się światło, ciemność po prostu znika. Czasem osobiste doświadczenie znaczy więcej niż "przekaz płynący ze świątyń".

naskraju*^(*)

2021-10-07

Światło to też ciepło i dlatego jest takim moim sprzymierzeńcem dla określenia Jego.

Dziękuję i pozdrawiam

Osia

2021-10-06

Dla mnie to też energia …

naskraju*^(*)

2021-10-07

Dzięki za energię. Pozdrawiam

Waldi1

2021-10-05

bardzo dobra refleksja ... n całe szczęście ... mojej wiary nic nie zachwieje ...

naskraju*^(*)

2021-10-07

Dziękuję za refleksję w mocnym ukorzenienie się w wierze.

Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-10-05

Chyba nie da się napisać coś sensownego w ramce komentarza, a to ze względu na ogrom tematów , które się rodzą po lekturze. Poliamoria lepiej brzmi od wielobóstwa, które jest obarczone karą za bałwochwalstwo. Spieszę z wyjaśnieniem, że według Prawa Mojżeszowego w takim wypadku przysługuje Ci kara śmierci przez ukamienowanie 😊). A mówiąc poważnie pytanie o to , jeśli jest Bóg , to jaki On jest , jest aktualne. W zasadzie człowiek ma do wyboru dwie drogi , albo wymyślać Boga od nowa na swoich zasadach, albo przyjąć Boga opisanego w Biblii. Co prawda opis katolików i protestantów będzie różny , ale jednak będzie to opis tej samej Osoby. W pierwszym wypadku dowolność opisu jest zabójcza dla samego opisującego, który szybko po spisaniu swojej wizji Boga przekonuje się , że jest ona mdła i to, co zostało opisane , nie nadaje się do tego by zostać potraktowane jak Bóg. Wybacz po trzykroć , ale coś takiego czuję też jak ktoś opisuje Boga jako „rozproszoną energię światłą”. Nie przekonuje mnie to. Za dużo bym musiał pisać , więc pozostaje Ci przyjąć to na wiarę (przyjąć nie to, że mam rację , ale to, że tak odczuwam to określenie). Jeśli chodzi natomiast o pojęcie Boga ukształtowane na gruncie judeochrześcijańskim , to jest On OSOBĄ, a nie wiązką energii. Mimo że występuje w mitologii chrześcijańskiej jako mężczyzna i sama Biblia nazywa Go przecież Ojcem, to ja zgadzam się z tymi, którzy widzą w Nim zarówno pierwiastek męski jak i żeński. W jednym z dwóch opisów stworzenia człowieka zawartych w Piśmie czytamy: „I stworzył Bóg człowieka na swój obraz, stworzył go na obraz Boga – stworzył ich jako mężczyznę i kobietę” I Moj. 1:27 (przekład dosłowny Ewangelicznego Instytutu Biblijnego). Są i inne dowody biblijne na ten temat , ale pomińmy to… Pozdrawiam serdecznie.

naskraju*^(*)

2021-10-07

Witaj! Moje wersy mówią o poszukiwaniu może nie wiary, bo ją mam, ale o zrozumieniu biblijnych metaforycznych odniesień do życia. Niejednokrotnie zachwiania budzą we mnie niepokój. Staram się patrzeć obiektywnie na niesprawiedliwość i zło które przeważnie zwycięża. Jednak nigdy nie zrozumiem chaosu tego świata. Boimy się, a zarazem krzywdzimy siebie i innych. Moja poliamoryczność zawsze objawiała się tam, gdzie widziałam ból i cierpienie. I zadawałam, zadaję wciąż pytania - Dlaczego? Im bardziej staramy się obdarzyć miłością, tym bardziej jesteśmy dalej. Podają nam codzienną papkę do jedzenia, każą się modlić, pracować kochać i jeść. Żyjemy w świecie hiperracjonalnym. Przynajmniej pozornie, bo przecież wszyscy działamy pod wpływem emocji, choć często emocje nieuświadomione. To twardy świat zwycięstw i ofiar. Często okazuje się, że nie żyjemy własnym życiem, a iluzją wydumaną, wykreowaną przez społeczeństwo. A On jest gdzieś obok nas, tylko dlaczego tak daleko? Ta pustka nieraz przeraża, ale dodaje pewnej dojrzałości wiary i pozwala nam rozdzielić sacrum od profanum, racjonalizm od intuicji.
Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-10-06

Przeczytałem jeszcze raz swój komentarz następnego dnia i stwierdziłem , że muszę coś dodać, bo chyba się zapędziłem. Podejmując polemikę jakbym zapomniał, że mam do czynienia z poezją, a nie tylko z wypowiedzią w porządku dyskursu. A sam przed chwilę na innym portalu zamieściłem "Żart eschatologiczny" , który gdyby ktoś potraktował jako moją deklaracje wiary , to powinien mnie uznać za ateusza i obrazoburcę. Twój wiersz jest bardzo dobry bo porusza temat nośny , z którego ja wziąłem do komentarza zaledwie ułamek , skupiając się na jednej frazie. Doskonale rozumiem zamysł całości i to falowanie różnych obliczy sacrum , których doświadczamy w różnych etapach życia. Przecież bywa i tak, że ta twarz sacrum czasami jest zupełnie pusta i wydaje nam się , że straciliśmy wiarę. W tym sensie wiersz u mnie ma same plusy dodatnie jako wchodzący w wielkie tematy, a to w poezji uwielbiam. Pozdrawiam.

Baba-Goga

2021-10-05

Każdy etap życia pokazuje nam inny obraz Boga. Ja obecnie jestem na podobnym, jak opisałaś to w ostatniej strofie. Aż się do tego tekstu uśmiechnęłam.
Ale najważniejsze to być otwartym, a nie zamykać się na ty, czego już doświadczyliśmy. Wiara to rzeczywistość dynamiczna. A i tak nie wiemy, co zobaczymy na końcu :)

naskraju*^(*)

2021-10-07

Pewnie do końca życia będziemy mieć zmienne obrazy w tej materii. Cieszy mnie fakt, że nie jestem odosobniona w tych poszukiwaniach. Otwartość nieraz bywa trudna dla zrozumienia innym.

Dziękuję i pozdrawiam

sisy89

2021-10-05

Bardzo dobry, refleksyjny wiersz.
Wiara dojrzewa wraz z człowiekiem...
Pozdrawiam serdecznie :)

naskraju*^(*)

2021-10-06

Cieszę się, że nie jestem odosobniona w swojej wędrówce.

Pozdrawiam

Nata Sza

2021-10-05

Witaj ! Twoje spotkania z Bogiem dojrzewały w czasie i mądrości. Najpierw jako dzieci przyjmujemy to, co nam podają bez namysłu. Potem włącza się rozum i własne doświadczenia. Moje też były różne.
Pięknie znajdujesz Boga :"rozproszona energia światła
które przenika nas na wskroś
nie zatrzymuje się na powierzchni skóry
ale wnika głęboko i płynie…"
Pozdrawiam :)

naskraju*^(*)

2021-10-06

Dziękuję za ciekawe odnalezienie w mojej wędrówce poszukiwania sensu wiary i jej zrozumienia.
Za te wersy z rozproszeniem energii też dziękuję.

Pozdrawiam