Impuls myśli
Na ziemi kwiat wigoru zwiędnięty
Kielich życia nie dla każdego z nas
Gdy w maszynie duch zamknięty
Światłowodem impuls płynie
W chipie myśl ta zakodowana
Drutem zwoju jej uczucie żyje
Elektryczną mocą naładowana
Nurty zostały poszufladkowane
Strumienie myśli ujęte w karby
Wiedzy kategorie są już nadane
Nikt z żywych im rady nie dałby
Od neuronu do części procesora
Technologia podała ewolucji rękę
Wolnej myśli skończona jest rola
Ograniczeniem skazana na udrękę