jeszcze nie wszystko jest inne
latamy tam gdzie bylibyśmy
jutro razem zawsze
muzyka przyspiesza sny
na parapecie resztki myśli
stopiły śnieg i przez palce
rzęsisty pada deszcz
nie jest tak łatwo
zostawić uchylone drzwi
czegoś brakuje
może wiatru, gwałtownych burz
próbujesz zmienić mnie
zaparzę kawę by obudzić dzień
chcę tylko czuć
że ciebie przy sobie mam
Ładnie, codzienność często sprowadza na ziemię ale najważniejsze to akceptacja siebie i drugiej osoby w całości. Ta bliskość i obecność to coś, co daje siłę na kolejne dni.
Pozdrawiam serdecznie :)
Uważam, że w życiu jest ważne ,
by nie zatracić wrażliwości i wiary
w siebie. Każdy potrzebuje bliskości ,
kochać i być kochanym.
Ślę moc serdeczności i pogody
ducha:)
piękny wiersz Jarku
balansujesz w wersach gdzieś pomiędzy melancholią a nadzieją
opowiadasz o miłości szukając sensu ....
wyczuwalna jest w nim potrzeba bliskości drugiego człowieka
jestem przy tobie każdego dnia Kochanie
chociaż nie zawsze ciałem ale
zawsze duchem i myślami
zwłaszcza w te trudne dni
🦋❤️🦋❤️🦋❤️🦋
To delikatne rozważania o uczuciach i tęsknotach.
Wiersz jakby błądził między rzeczywistością a snem, przepełniony jest ulotnymi myślami o bliskości i potrzebie obecności kogoś ważnego. Mnie się wydaje, że te obrazy – śnieg, deszcz, kawa – to nie tylko tło, ale też symbole codziennych emocji, które prowadzą do prostego pragnienia: czuć, że ktoś bliski jest tuż obok.
Też łapiesz się na tym, że proste gesty i drobne chwile mają największe znaczenie?
Może zamieszka w komputerze i z nim będzie się przemieszczał i myślał. Filozoficzny i mocno hipotetyczny ten nasz dialog. Kłania się syndrom Nobla ... wszystko zależy od nas, jak użyjemy owego narzędzia.
Zgodzę się, że tradycyjne przejażdżki, szczególnie te z parowozem, mają w sobie coś, czego żaden algorytm nie odtworzy – autentyczność, zapach dymu i rytmiczny stukot kół ... ale, czasy się zmieniają. Kiedyś pokonywaliśmy odległości pieszo, a dziś mamy samoloty i auta ... Czy "stary" romantyzm ma nadal porządkować nasze myśli?
Ja łapie się na tym, że komentarze pisane za pomocą AI mają może swoją treść ale brakuje im serca w głębi duszy więc wróciłbym raczej do tradycyjnych przejażdżek koleją, najlepiej taką z parowozem ciągnącym wagony po leśnych przytułkach naszych zacofanych myśli.
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.