Twoje Wiersze - z resztek które pozostały

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

13 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2024-10-06

Głęboka refleksja na temat przemijania, strat i odradzania się. Wiersz w piękny sposób opisuje proces odpuszczania przeszłości i otwierania się na nowe doświadczenia. Pozdrawiam z podobaniem

Dagmara^(*)

2024-10-06

Dziękuję Izo za zajrzenie do wersów i za podobanie :)
Pozdrawiam

Kazimierz Surzyn

2024-10-05

Pięknie, wraz z puentą, pozdrawiam ciepło.

Dagmara^(*)

2024-10-05

Ślicznie dziękuję za obecność pod wersami :)
Pozdrawiam serdecznie :)

[ GALBA ]^(*)

2024-10-05

Czarujesz, czarujesz Poetko.
Lubię takie czarowanie.
Pozdrowionka z podobaniem Daga 🌟👍

Dagmara^(*)

2024-10-05

Dziękuję ślicznie i serdecznie pozdrawiam :)

Monia

2024-10-05

Bardzo dobre wersy pozdrawiam;)

Dagmara^(*)

2024-10-05

Ślicznie dziękuję Moni :)
Pozdrawiam serdecznie :)

_wena_

2024-10-05

Piękny wiersz...
Pozdrawiam z podobaniem :)
6/5

Dagmara^(*)

2024-10-05

Pięknie dziękuję Weno i serdecznie pozdrawiam :)

Kri^(*)

2024-10-04

Przepiękny wiersz,

pozdrawiam:)

Dagmara^(*)

2024-10-05

Pięknie dziękuję Kri i pozdrawiam :)

JoViSkA

2024-10-04

Dobry początek nowej drogi...
Pozdrawiam

Dagmara^(*)

2024-10-05

Dokładnie tak JoVi.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Waldi1

2024-10-04

piękny wiersz ...a to miejsce jest pewne ... jak ten piasek ...który rozwiał wiatr ... pozdrawiam serdecznie ...

Dagmara^(*)

2024-10-05

Dziękuję Wam pięknie i pozdrawiam :)

sisy89

2024-10-04

Przepiękny wiersz. Chciałam poczytać więcej ale nie otwiera mi się Twoja strona :(

Dagmara^(*)

2024-10-05

Dziękuję Joasiu. Mam teraz dużo mniej czasu, więc prowadzenie takiej strony, pochłaniało zbyt wiele czasu. Lubię by wszystko było dopracowane, a to wymaga dyscypliny. Teraz tylko prosty blog, bez zbędnych ozdobników :)
Serdeczności przesyłam :)

Larisa

2024-10-04

Nie uciekniemy od własnego losu... przeznaczenia.
Piękny wiersz!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

Dagmara^(*)

2024-10-05

Taak, to prawda...
Dziękuję Lariso i serdecznie pozdrawiam

noa

2024-10-04

Wszystko ma swój czas, pozdrawiam :)

Dagmara^(*)

2024-10-05

To prawda...
Dziękuję i pozdrawiam :)

sturecki

2024-10-04

Wiersz jest jak wędrówka po pustkowiu, gdzie wszystko, co stare, rozwiewa wiatr – bardzo proste, a jednak z mocą. Nie ma tu szalonego buntu, raczej akceptacja, że to, co pozostało, trzeba przyjąć i ruszyć dalej. Czuć w nim tę cichą zgodę na to, że każda droga w końcu prowadzi w to samo miejsce.