Twoje Wiersze - jesienne zamyślenie z poetami

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

21 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Odyseusz62

2024-10-28

Jesień to potrafi. Pozdrawiam.

Dagmara^(*)

2024-10-28

To prawda. Dziękuję i pozdrawiam.

Bożena Joanna

2024-10-27

Jesienią wszystko staje się piękniejsze nawet zamyślenie i wersy.
Serdecznie pozdrawiam!

Dagmara^(*)

2024-10-28

Ślicznie dziękuję za przeczytanie i pozdrawiam serdecznie :)

Moona@

2024-10-27

Pięknie!
Możliwość czytania różnych spojrzeń na "to samo" jest wartością samą w sobie!
Pozdrawiam Dagmaro :)

Dagmara^(*)

2024-10-28

Dziękuję Moona. To prawda :)
Serdecznie pozdrawiam :)

Eleanor Rigby

2024-10-27

Pięknie i bardzo subtelnie ujęłaś temat.
Prosto z serca i kobieco, bardzo mi się podoba :)

Dagmara^(*)

2024-10-28

Dziękuję Eleanor i serdecznie pozdrawiam :)

Mgła^(*)

2024-10-27

Jaki cudny jest ten wiersz
Twoja poezja jest niezwykle kobieca delikatna taka czysta
Z podziwem 🥰

Dagmara^(*)

2024-10-27

Ślicznie dziękuję Reniu :)))
Serdeczności przesyłam :)

Annna2

2024-10-27

ładnie i spokojnie

Dagmara^(*)

2024-10-27

Pięknie dziękuję Anno
Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-10-27

Ciekawie i refleksyjnie...
Pozdrawiam

Dagmara^(*)

2024-10-27

Dziękuję pięknie JoVi i serdeczności przesyłam :)

Wanda Kosma

2024-10-27

Dziękuję za piękny wiersz z pięknym spojrzeniem na nasze tutejsze universum. Podziwiam w każdym wierszu Twoją wrażliwość słowa i perspektywy.
Mam problem z odczytaniem czwartej strofy, bo wydaje mi się, że jest w niej nieścisłość składniowa (w jednej frazie wkradł się biernik zamiast dopełniacza) i powinno być:
"sięgają najdalszych gwiazd
i (D - czego?) najgłębszych nieodkrytych otchłani
oceanów i wnętrza każdej istoty"
Pozdrawiam serdecznie :)

Dagmara^(*)

2024-10-27

Pięknie dziękuję Wando :)
Właśnie już poprawiłam tak jak powinno być.
Dziękuję za tak miłe słowa o wierszu.
Pozdrawiam serdecznie :)

klaks

2024-10-26

Piękne wersy :)
Pozdrawiam serdecznie Dagmaro :)

Dagmara^(*)

2024-10-27

Dziękuję pięknie i serdecznie pozdrawiam Grażynko :)

MadziaLena

2024-10-26

Zamyślilaś tym pięknym poetyckim zamyśleniem 🍁 Sięganie gwiazd i słowne dotykanie miłości z namaszczeniem zachwyciły 😊

Dagmara^(*)

2024-10-27

Ślicznie dziękuję Madziu za Twoje zamyślenie :)
Pozdrawiam serdecznie :)

sisy89

2024-10-26

Jesień rodzi najwięcej słów, piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)

Dagmara^(*)

2024-10-27

Pięknie dziękuję Sisy i serdecznie pozdrawiam :)

rzabaprzezrz

2024-10-26

Niesamowity wiersz, który poruszył mnie do trzewi Twoją wrażliwością, otwartością i prostotą serca na dłoni<3 Z doskonałym warsztatem, pięknymi, inteligentnymi wersami...6/6:) (Mam tylko małe pytanie, bo coś mi się nie zgadza gramatycznie, ale może to Twój zamysł, czy nie powinno być; "najgłębszych nieodkrytych otchłani', czyli w dopełniaczu... ?) Pozdrawiam Cię najserdeczniej<3 Wiersz biorę na pamiątkę:)

Dagmara^(*)

2024-10-27

Ślicznie dziękuję Rzabko. Jest mi niezmiernie miło.
Oczywiście poprawiłam :)
Serdecznie pozdrawiam :)

Nata Sza

2024-10-26

Piękne jest to jesiennienie. Jesień w ciepłych barwach chadza i dlatego tak ją lubimy.
Masz niezwykłą wrażliwość, a Twoje wiersze roztaczają pozytywną aurę.
Pozdrawiam Cię serdecznie i wszystkich tu piszących. :)

Dagmara^(*)

2024-10-27

Dziękuję pięknie Nataszo i Serdecznie pozdrawiam :)

Kornel Passer

2024-10-26

Poezja ma swoje jasne i ciemne strony. Ty uchwyciłaś jasny i wielobarwny widok na jesień i niech tak zostanie... Pozdrawiam:)

Dagmara^(*)

2024-10-27

Dziękuję ślicznie Kornelu.
To prawda, jasne strony, ale ja tylko takie staram się widzieć :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Waldi1

2024-10-26

piękna jest Twoja poezja ... trafiająca do naszych serc ... pozdrawiam serdecznie ...

Dagmara^(*)

2024-10-27

Dziękuję pięknie Waldi.
Pozdrawiam Was serdecznie :)

kmalenka8

2024-10-26

Pięknie Daguś opisałaś jesienne poetyckie zmagania Poetów i piszących wiersze! 😃Zaszczytem jest przebywać w takim gronie...😃⭐🍁

Dagmara^(*)

2024-10-27

Dziękuję Małgoś :)
To prawda, dla mnie również jest zaszczytem dzielić się tutaj swoim pisaniem.
Serdecznie pozdrawiam :))

matka

2024-10-26

Witam , młoda poetko. Wiersz jest subtelny i uroczy. Dziękuję ślicznie i obsypuję go gwiazdkami Irena

Dagmara^(*)

2024-10-26

Pięknie dziękuję za obecność pod wersami.
Młoda duchem, bo lata już swoje mam, no wnuczka czasami o tym przypomina :)
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

andrew

2024-10-26

...
oczywiście nam się zdaje
że piszemy je sami
w żartach tylko przyznajemy
że dyktuje je ktoś z góry
a tak naprawdę nic nie jest
przypadkowe one także już
istnieją od początku świata
są darem Bożym
jak kwiaty na łące
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Dagmara^(*)

2024-10-26

Dziękuję bardzo za zajrzenie do wersów :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Kazimierz Surzyn

2024-10-26

Tak, jesień jest pełna refleksji, melancholii i zmienności aury, pozdrawiam ciepło.
6/5

Dagmara^(*)

2024-10-26

Ślicznie dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

[ GALBA ]^(*)

2024-10-26

Jak to robią poeci to się zastanawiam często. Może gdybym był poetą wiedziałbym a tak jako wierszokleta powiatowy muszę się głowić...
Oczywiście wiersz Twój piękny jak zwykle Daga.
Pozdrówki 🌟👍

Dagmara^(*)

2024-10-26

Ty również jesteś poetą. Każdy z nas jest inny, a jak piszemy, także bardzo różnie. I to jest piękne. Ta różnorodność.
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Krystek

2024-10-26

Jesienne piękne, zmienne widoki
często zachwycają w poezji.
Ślę moc radosnych pozdrowień:)

Dagmara^(*)

2024-10-26

Ślicznie dziękuję Krysiu.
Serdeczności przesyłam :)

Rusticus ^(*)

2024-10-26

Fotowektorycznie

Dagmara^(*)

2024-10-26

O, to jest tak właśnie.
Pozdrawiam :)

sturecki

2024-10-26

Piękny hołd dla poetyckiej wrażliwości, która w jesiennym pejzażu odnajduje cichą kontemplację i zachwyt. Autorka podziwia poetów, którzy z łatwością dostrzegają delikatność przyrody i zaklęty w drobnych szczegółach wszechświat, sięgają najgłębszych tajemnic, nie pytając, lecz z szacunkiem dotykając miłości i ludzkiej duszy. To wiersz o poezji jako o drodze do poznania tego, co subtelne i jeszcze nieuchwytne, jakby każde słowo przybliżało nas do tajemnicy, która zawsze pozostaje nieco poza zasięgiem.