Twoje Wiersze - zafoliowana samoświadomość

zafoliowana samoświadomość

wolny

2021-06-22 19:25

w kolażach życia tworzę swoje
na wysokości podkurczonych kolan
doklejam napis gdzie jesteś
patrzę na ścieżki
po których układają się szyszki i patyki
na zmęczoną korę starych drzew

wciąż wracam do tamtej strony
z niechęcią wydzieram z niej obraz
nagie ciało kobiety
skurczone w pozycję embriona
owinięte folią zaduszone oddechy

jestem jak Weronika z podwójnym życiem
tak jak ona wiem
że wszystko otwiera się i zamyka
w każdej chwili szukam tych znaczeń

jeśli tak jest jeśli świat pulsuje
to co trzeba zrobić żeby odczytać ukryte sensy
i zbliżyć się do istoty rzeczy

autor

naskraju*^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

ZOLEANDER

2021-06-25

Zatrzymujący ciekawą refleksją wiersz... moc pozdrowień

naskraju*^(*)

2021-06-25

Dziękuję za zatrzymanie się i słowa.

Miłego dnia

Afrodyta^(*)

2021-06-23

Na pewno "świat pulsuje", jest w ciągłym ruchu. Być może, gdy poddamy się temu ruchowi, to "zbliżymy się do istoty rzeczy". Utwór zachęca do przemyśleń.

naskraju*^(*)

2021-06-25

Dziękuję za pulsowanie i ciekawą propozycje do poddania się ruchowi, by dojść do istoty.

Pozdrawiam ciepło

Osia

2021-06-22

Pragnienie wydobycia ludzkiej tajemnicy i wrażliwości z zafoliowanej tożsamości...
Ciągle coś się dzieje i jeśli dobrze się wsłuchamy to złapiemy to dla nas kluczowe ...
Przepiękna muzyka ...

Pozdrawiam Cię Ula

naskraju*^(*)

2021-06-23

Dziękuję za ciekawe refleksje. Czasem czujemy się, my kobiety jak zawinięte w folię embriony. Poszukać wyjścia z tej "duchini" jest trudno.

Miłego dnia