Podlegamy przemianom, wpływom... Jestem ciekawa, jak będzie wyglądało życie naszych dzieci, ich otwarcie bądź zamknięcie... Podobno trudne czasy rodzą silnych ludzi a dobrobyt rodzi słabe charaktery... Pozdrawiam 🍁

Wspaniały wiersz, jak zawsze u Ciebie :) Na pewno oddaje prawdę o tendencjach naszych czasów. Zastanawiam się, czy to natura ludzka się zmieniła, czy tylko tak nam się wydaje z powodu rewolucji technologicznej i innego sposobu realizowania potrzeby "bycia w stadzie". Coraz więcej ludzi ma wiele do stracenia, zacierają się klasyczne podziały społeczne - a ci, którzy mają wiele do stracenia od tysięcy lat nie mogli pozwalać sobie na ufność. Pozdrawiam serdecznie :)

Puenta bardzo dobra zamykając się tracimy sens życia, prawda to w dzisiejszych czasach brakuje empatii.
Pozdrawiam.

...
dziurawy dach przecieka
słowa trafiają prosto
do podstawionej miski
miały budować iluzją
nową rzeczywistość
kończą marnie
wylane popłyną ściekami
nie pomoże obróbka
póki nie ujrzą prawdy
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

To prawda Urszulko, mądry przekaz ku przestrodze, z wartościową puenta, pozdrawiam ciepło.
6/5

Pozmieniała się ludziskom natura i to wcale nie na lepsze. Stali się pyszni, zadufani w sobie i patrzą z pogardą na innych. Pewnie nie wszyscv, ale znakomita większość. Nie szanują niczego i nikogo, tylko na siebie patrzą z bezbrzeżnym zachwytem.

Pozmieniała się ludziom natura...
Dobry, refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam ciiepło, Jovisko:)

Problem jest, ale nie generalizowała bym tak. Ludzie są różni, zostawmy nutę optymizmu. Twój wiersz traktuję bardziej jako ostrzeżenie niż prawdę. Ludzkość cały czas się rozwija, dużo zależy od nas samych. Pozdrawiam serdecznie

Co by musiało się wydarzyć, żeby istniało wspólne poszanowanie.
Tego chyba nigdy się nie dowiemy.
Pozdrawiam.

świetny wiersz
ludzka natura zmienną jest
na szczęście każdy jest inny
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Świetny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie

Nic dodać nic ująć,włos się jeży na głowie,znieczulica totalna na ludzką krzywdę.Szkoda że to wszystko prawda,żal serce ściska.
Ale za to wiersz cudo.Brawo!!!

Ja dawniej tak ufałam jak dziecko, ale pewnie jak u większości doświadczenia w codziennym życiu powoli weryfikowały romantyczne nastawienie ;) Teraz człowiek jest ostrożniejszy i wcale nie myślę, że to głupi pomysł mz
Mieszkam w bloku z wielkiej płyty. Znam wszystkim sąsiadów i z każdym zamieni kilka zdań, gdy jest ku temu okazja :)
Pozdrawiam Uleńko :)

Niestety, tak właśnie jest, a zaczyna się od najbliższych, sąsiadów nie znamy, częściej pracujemy w domu, więc koleżeństwa mniej, a jak nie znamy, to i nie ufamy itd
Świetnie napisany!
Pozdrawiam serdecznie, Uleńko:))⭐

Smutna rzeczywistość i dlatego takie wiersze obnażające te nasze ludzkie słabostki są ważne i potrzebne, brawo Ula :)

Piękna poezja. Jak zawsze Ula idealnie. Nie będę Tobie zbyt cukrować bo cukier niezdrowy a nie chcę byś jakąś cukrzycę załapała 😀
Pozdrówki z uznaniem 🌟👍

Życie cudem jest, a my sami go niszczymy. Smutne ale prawdziwe.
Serdecznie pozdrawiam!

tu się wzniosłaś na wyżyny
dodałem do ulubionych
chyba ze zdecydujesz się wylansować go jako wiersz miesiąca...
6/6

Paskudnie wygląda ta natura, lecz wciąż myślę, że "ludzi dobrej woli jest więcej". Pozdrawiam:)

Smutek i pesymizm zawarłaś w tym wierszu. Niestety, taka prawda naszych czasów. Cieszmy się gdy możemy.
Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo dobry wiersz, Jovi. To prawda coraz trudniej komukolwiek zaufać, rośnie dystans z dekady na dekadę między ludźmi. Stajemy się bardzo hermetyczni i "ślepi" na zawołanie, by zachować własną strefę komfortu.

Pozdrawiam ciepło i zostawiam 5/6. Wspaniałej niedzieli, Poetko.

Jakże prawdziwe wersy...
Usilnie kierujemy się w stronę upadku...
Serdecznie pozdrawiam

Zawsze to takie było, ale teraz to już eskalacja. Trafiony wiersz, klasa.
Szac

A wiesz, chyba tak i jest
Świat upada

Tak, hipokryzja, konformizm( nie zawsze taki zły) w konsekwencji powoduje, że budujemy w sobie swoiste więzienie ale chyba jest tak od zawsze, tacy jesteśmy. Na szczęście oprócz tych skrajnie złych przypadków są i wyjątkowe. I forma i treść jak zawsze świetnie Ulu, ode mnie więcej za treść. Pozdrawiam, ✨

Pospolity ostatnio czas
Samotność wśród mas.
Pozdrawiam z *.

Izolatorsko

Zbyt dużo wrażeń. Nie jesteśmy w stanie je wchłonąć. Tak reagujemy, że się zamykamy. Budujemy mury samotności. Serdeczności

Właśnie w wierszu jest trafnie
ujęta nasza rzeczywistość.
Czule pozdrawiam:)

Mocny, wymowny wiersz!
Czytając myślałam, że coś nam umyka bezpowrotnie...
Coraz bardziej gubimy samych siebie... hipokryzja króluje.
Szczerość w odwrocie.
Wszechobecny "kokonizm".
Boimy się zaufać... świat stał się trudnym miejscem do życia.
Niewątpliwie natura ludzka ma w tym swoje zasługi. Wiele zależy
od naszej woli i nas samych.
Twój świetny wiersz jest takim "biciem na alarm"... obudźmy się zanim
całkowicie pogrążymy się w samotności.
Nie unikajmy siebie nawzajem... nie bójmy się otwartości.
Zauważyłam, że w różnych kulturach, społeczeństwach ta izolacja przybiera różne
formy. W krajach południowych Europy już się powoli pojawia, ale sposób życia z uwagi
na odmienny klimat od naszego, nie pozwala ludziom na barak czynnego udziału w życiu
społecznym. Poprzez ciągły kontakt z drugim człowiekiem, zachowują nadal otwartość i nie budują
sztucznych barier. Upatruję w tym zasługi promieni słonecznych... wyższego poziomu serotoniny.
Ważny i potrzebny wiersz!
Mimo wysokiego warsztatu, dzisiaj podkreślę treść i przesłanie wiersza.
6/5.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Taki jest ten świat... A wiersz jak to u Ciebie šwietny.

Takie są ciemne strony ludzkiej natury, ale skoro jest to natura, to zawsze tak było. Teraz wiemy o tym więcej, bo dla mediów dobre wiadomości nie są tymi, wartymi rozgłosu. To optymistyczne swoją drogą, bo tego dobra jest więcej, niż o nim piszą, ze złem - odwrotnie. . Pozdrawiam serdecznie. ,

Dobrze to wszystko podsumowałaś. Nawet na wsi dzisiaj stawiają fortece, za czasów moich rodziców każdy siedział wieczorami przed domem, wszędzie było słychać życie...:)
Pozdrawiam serdecznie

Twój wiersz pokazuje ciemniejszą stronę ludzkiego charakteru, gdzie kłamstwo, obłuda i hipokryzja są na porządku dziennym. Wskazujesz, że przez te wady zamykamy się przed innymi, budując wokół siebie bariery i tracąc szansę na prawdziwe, szczere relacje. To smutna, ale trafna obserwacja, która przypomina, że w pogoni za wygodą i bezpieczeństwem możemy stracić to, co w życiu najważniejsze – autentyczne doświadczenie i kontakt z innymi ludźmi. Na szczęście ludzka natura jest zmienna i nie można jej uogólniać. A rysunek pod wierszem to jakby mój portret.

No to ja jestem przeciwieństwem Twojego wiersza JoVi kochana... już dziś idąc z kościoła z uśmiechem zaczepiałem ludzi ... no cóż cała Walduś ... pozdrawiam serdeczne ...