Nie umiem kometowac takich wierszy... pozdrawiam serdecznie:))

Bardzo nietuzinkowo o przemijaniu, jak dla mnie i o tym, że
życie to koło i obieg, który się nie zamyka, nawet po odejściu,
by zamienić się w paszę, w sumie to myślę, że taką paszą bywamy już
znacznie wcześniej, ludzie kochają się żywić innymi i dużym osiągnięciem jest dla nich zrobienie z kogoś trupa za życia, przynajmniej w sowim mniemaniu...
Sorry, miałam nie komentować, bo wiem, że mój komentarz może wydać się śmieszny
i nietrafiony, w każdym razie jestem pod wrażeniem pióra,
notę dałam już wcześniej.
Pozdrawiam. Dobrej nocy życząc.

Po pierwsze, wielka radość dla mnie, że mogę Ciebie czytać. Po drugie, nie mam zielonego pojęcia jak pisze się komentarz do takiego wiersza.
Zaskakujesz mnie za każdym razem swoją wiedzą i formą słowną, by ją przedstawiać w postaci własnych przemyśleń. Cóż, nie odnalazłam ani deka optymizmu...
Myślę sobie, że w obliczu nieskończoności w zestawieniu z niewiadomymi, blado nam to życie wychodzi. Jednego natomiast jestem pewna, im więcej wiesz, tym więcej myślisz, im więcej myślisz, tym chcesz wiedzieć więcej, a nasze ludzkie życie jest takie krótkie, by zdążyć ledwie liznąć różnych dziedzin. Odpowiedzi bowiem nigdy nie są proste i w miarę abstrakcyjnego myślenia zamieniają się w coraz to nowe gałęzie, wiecznie rozwijającego się drzewa poznania.

Radość, że jesteś i Trzymaj się marzeń. Ja wierzę w spełnienie :)
5/6 i wybacz, jak napisałam głupoty :)

Jestem urzeczona trzecią strofą wiersza... wystarczy mi za całość!
Dobrze, że jesteś!
Serdecznie pozdrawiam:)