Nie umiem kometowac takich wierszy... pozdrawiam serdecznie:))

Po pierwsze, wielka radość dla mnie, że mogę Ciebie czytać. Po drugie, nie mam zielonego pojęcia jak pisze się komentarz do takiego wiersza.
Zaskakujesz mnie za każdym razem swoją wiedzą i formą słowną, by ją przedstawiać w postaci własnych przemyśleń. Cóż, nie odnalazłam ani deka optymizmu...
Myślę sobie, że w obliczu nieskończoności w zestawieniu z niewiadomymi, blado nam to życie wychodzi. Jednego natomiast jestem pewna, im więcej wiesz, tym więcej myślisz, im więcej myślisz, tym chcesz wiedzieć więcej, a nasze ludzkie życie jest takie krótkie, by zdążyć ledwie liznąć różnych dziedzin. Odpowiedzi bowiem nigdy nie są proste i w miarę abstrakcyjnego myślenia zamieniają się w coraz to nowe gałęzie, wiecznie rozwijającego się drzewa poznania.

Radość, że jesteś i Trzymaj się marzeń. Ja wierzę w spełnienie :)
5/6 i wybacz, jak napisałam głupoty :)

Jestem urzeczona trzecią strofą wiersza... wystarczy mi za całość!
Dobrze, że jesteś!
Serdecznie pozdrawiam:)