przywieźli nas z porannym
transportem
piękna muzyka na zewnątrz
grała

kazali wysiąść i się podzielić
kobiety mężczyźni
słabi silni
ja byłam słaba z dzieckiem
na ręku
prowadzić zaczęli
wprost na budynki

psy straszne nienawiścią
zionęły
zobaczyłam mam wybór
wysoki komin i mury szpitala
które krzyczały "nie"
a komin przytulny wydawał się
dokąd wybiorą nas
chyba już wolę gaz

staliśmy czekając
na "dezynfekcje " ot tak
po prostu zwykły czyściec
w grzędch nas poustawiano
jedni na lewo drudzy na prawo

kto podejmował wówczas decyzję
rogów nie mieli ani ogona
ot tacy zwyczajni on lub ona
mieli rodziny żony mężów dzieci
nam odbierali co sami w domu
doceniali

gdzie empatia i zrozumienie
znikło w mamonie cienkim
strumieniem
to tylko numerki
kilka cyferek
dusza nie ma przecież znaczenia

tak z rozwagą kruszyną na rękach
weszliśmy prosto w objecia
śmierci bez "cierpienia"
słodko uśpieni
zasnęliśmy z dzieciną wtuleni