Twoje Wiersze - Wiara

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

wibracja

2024-12-10

Świetna miniatura.

ajw

2024-12-10

Bardzo ładna miniatura :)

^(*)

2024-12-10

Wiara oślepia niestety a rzeczywistość w prawdziwej formie trudno przyjąć - taka to ludzka ułomność

bez definicji

2024-12-10

Wspaniała miniatura. Cierpliwość i rozwaga to wielkie zalety.

Pozdrawiam ciepło drogi P:)) 5/6🌹

MadziaLena

2024-12-09

Czasem trzeba się rozpaść żeby zbudować się od nowa. Jest taka pieśń "Tak mnie skrusz, Tak mnie złam, Tak mnie wypal Panie Byś został tylko, Jedynie Ty"... Ten żywy ogień bardzo potrzebny. Pozdrawiam ⭐

klaks

2024-12-09

Chyba wszyscy boimy zmian które przyniesie żywa wiara, nie ta powierzchowna z przbłyskami szczerej modlitwy. Piękny wiersz:)
Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-12-09

Przytulam się do komentarza Eleanory, bo wyjęła mi myśl spod palców na klawie...
Pozdrawiam Prosti :) Bardzo ciekawie i refleksyjnie :)

rzabaprzezrz

2024-12-09

Była nadzieja, teraz wiara. Podejmujesz kluczowe tematy egzystencji człowieka, filozoficznie i najprościej jak można, nawet poprzez elementy baśniowe... Tak, Bóg wzywa, słyszymy o tym tyle razy, tylko jak bardzo jest daleko i jak bardzo ta droga jest bolesna...O tym rzadziej słyszymy. Mówi się wciąż, że Bóg jest tuż, ze wystarczy otworzyć serce...tylko co to znaczy w praktyce...? Patrząc na drogi świętych widzimy, że z pewnością krótka i prosta ta droga nie jest, bo my jesteśmy tak pokręceni:) Co jest moją tożsamością, co mogę wymienić i wciąż być sobą...? Myślę, że ta tożsamość jest ukryta bardzo głęboko, i że można odrzucić wiele dekoracji, ozdobników...tylko trzeba wierzyć w tą unikatową duszę... Prawdziwa wiara zmienia wiele, może nawet wszystko...Wiersz wzbudził jak widać myślotok:) Pozdrawiam ciepło:)

Eleanor Rigby

2024-12-09

Odpowiadając na pierwsze pytanie, może dlatego, że małymi kroczkami też można dojść do celu i zachować swoją tożsamość pomimo zewnętrznych zmian.

sturecki

2024-12-09

„Rozpadłem się, nie potrafiłem być statkiem Tezeusza” – to jak wyznanie, że trudno było zachować siebie w całości, nie tracąc istoty pośród zmian. Wiersz mówi o wierze, która wzywa, ale jednocześnie przynosi ból, zmusza do stawiania pytań o własną tożsamość. Kluczowa fraza: „żywym ogniem” – bo to ona nadaje intensywność i podkreśla, że wiara może zarówno ogrzewać, jak i wypalać. Myślę, że czasem sami musimy zdecydować, jaką część siebie chcemy ocalić, a co możemy przebudować.