Twoje Wiersze - Dopamina uniesień

Dopamina uniesień

wolny

2025-05-24 12:21

Gdy impuls śmiga między synapsą, dopamina wznosi się falą jasną. Serce szarpie w rytmie reakcji, noradrenalina woła w ekscytacji.

Feromony ścieżkę znaczą, w ogniu pasji zmysły tańczą. Oksytocyna splata dłonie, rozpala zmysły w ciepłym tonie.

Serotonina w myśli płynie, łagodzi lęki w burzliwej krainie. Miłość—nie mit, nie czcze złudzenie, lecz biochemiczne przeznaczenie.

autor

Flavia^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Groschek^(*)

dzień temu

przeczytałem sobie właśnie wszystkie Twoje wiersze, ale tego nie ocenię, bo uważam go za próbę nieudaną - fakt, że obrałaś sobie arcytrudny temat, bo świat biochemiczny z jego potwornymi nazwami wiele z poezją wspólnego nie ma, ale mimo wszystko - jeśli wiem, jak potrafisz pisać to już poniżej tej poprzeczki u mnie się nigdy nie zmieścisz - mam nadzieję, że nalał się lubimy.. pzdr. serd. 🤨

sturecki

2025-05-25

Utwór rozkłada miłość na cząsteczki – bez patosu, za to z nauką w tle i sercem bijącym w rytm reakcji chemicznych. Dobrze pokazane, że uczucia nie muszą być bajką, by były prawdziwe – wystarczy, że zadziała impuls. Ta biochemia brzmi tu piękniej niż niejedna romantyczna metafora – bo przecież ciało też potrafi kochać.
6/5