świetny wiersz

Słodko gorzko jak to w życiu. Metafory dotyczące baśni i kosmosu nietuzinkowe pozdrawiam serdecznie 😉👍

No dobrze, napiszę to w końcu. Twoje wiersze, które sobie czytam od jakiegoś czasu, ogólnie przypominają mi twórczość Lewisa Carrolla, tego od Alicji w Krainie Czarów, a zwłaszcza jego wiersz o Żaberzłoku. Nie wiem, czy dla Ciebie to komplement, dla mnie by był. Nie będę tu kokietować, że zrozumiałam wiersz, ale tytuł mnie rozbroił ;) Pozdrawiam.

Ostanie słowo oddaje wypowiedź ową.

Nie wiem o co chodzi w wierszu z krzykiem i wrzaskiem ,ja takowych nie stosuję więc też nie umiem ocenić .Kompletnie nie rozumiem zwrotki drugiej i też nie wiem jakich to młotków niby można się bać?,,kryć czarnego " kojarzy mi się z bronieniem diabła? podczas gdy ja bronie syna ,dobrego i uczciwego mojego dziecka które przez diabły jest atakowany bo tak zachowuje się tych dwoje którzy atakują mnie i syna podłymi wyzwiskami .Wyobraź to sobie że jestem wyzywana od fanatyczek ,że niby ja i wiara to dwie różne rzeczy ,że niby gonię do kościoła 3 x na dzień ..że nie wiem co to prawda i że powinnam iść do spowiedzi że niby ,,wielebny już na mnie czeka z wodą święconą"" wyzwiska że jestem durna ,głupia wyzwiska do syna że głupi że jaskiniowiec że ciemnogród ...Ja to odbieram jak jawny atak czarnego na mnie i na syna ,biorec pod uwagę agresję wyzwiska i epitety .My nikogo nie wyzywamy,nie obrażamy ,nie krzyczymy .Syn zawsze pomocny ,zawsze ich woził kiedy potrzebowali ,mnie wspiera finansowo i też że mną wszędzie jeździ ,pomaga i troszczy się o mnie .Złego słowa na syna powiedzieć nie mogę i nie dam.
Tak mi się skojarzyło więc sorry że to piszę ale dla mnie liczy się prawda .
Wiersz dla Moni ..jak najbardziej :-) ucieszy się .

Nadal w swoim żywiole poetyckiej ekstrawagancji, która jest cudaczna i dziwacznie intrygująca jak tytułowa „ona lizak” ... „ona lizak” – czyli postać słodka tylko z pozoru, jak dziecinna nagroda za grzeczność, która zamiast dawać radość, przypomina o nieufności.
Wiersz balansuje między baśniowym absurdem a niepokojem dziecięcego snu.
Wyszło na to, że „ona lizak” to nie cukierek do lizania, ale manifest słodkiej niepewności. Baśniowy stwór z nutą dekadencji, który boi się, że zostanie połknięty bez zrozumienia. Słodycz jest tu jak pancerz – lepkie opakowanie dla duszy, która nie wie, czy jest kotką, dziewczynką, czy biedronką spadającą z nieba.
Trochę uwag o wierszu wymieniliśmy przed jego upublicznieniem, ale ich nie zdradzę i ciekawy jestem jak zareagują "tytułowe" adresatki.
5/6