Twoje Wiersze - Popychadło

Popychadło

rymowany

2025-10-26 17:23

Nie zna się na wielkim słowie.
Zwłaszcza że ono w połowie
od znajomych
dobrych ludków.
Tych, co wiedzą, gdzie co uknuć.

Popychadło słabo zdolne w dyplomacji pasodoble,
bo nie wiedzieć, czy muletą jest na byka, czy kobietą.

Popychadłu coś się uda. Wtedy feta, wtedy góra, lecz
najczęściej ciąży z boku
jej odrealniony spokój.

Co się stało popychadłu?
Czy ją wcześniej coś złamało?
Względnie dobre ruchy w biodrze.
To widocznie nazbyt mało.

autor

aff^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Jan Kępiński

cztery godziny temu

Często stoimy z boku. Czy wtedy jesteśmy popychadłem?
A jak jesteśmy starcem z bólem w krzyżach, lekko chwiejąc się na nogach?
Być muletą to być pierwszym psem w zaprzęgu.
Czyli raczej zabawna gra przeciwieństw.
Dla koneserów.
Pozdrawiam.

aff^(*)

pół godziny temu

Chyba nie zawsze.
Można być i gwiazdą, chodzi tu raczej o bezwolność, marionetkowość, ale wynikającą z mniejszych szans czy możliwości.
Dziękuję za odwiedziny :)

sturecki

pięć godzin temu

Satyra z domieszką autoironii – portret kogoś, kto próbuje odnaleźć sens w świecie pozorów i przepychanek. W wersach słychać i śmiech, i gorycz, bo „popychadło” wcale nie jest takie bezwolne, jak się wydaje. A z nich wyłania się przesłanie – niektórych popychają, bo sami stoją zbyt prosto.
6/5