Wybacz że piszę do Ciebie o tak późnej porze

lecz może to i lepiej, bo nie zobaczysz mych schorzeń

istniejesz we mnie tylko w połowie, więc Ci teraz opowiem

jakie jest życie koło mnie już nie karmione pozorem

bo już sobie Ciebie nie chcę wyobrażać ponownie

a potem usłyszeć we śnie, bym zwalczył Cię w sobie

zamiast pojawić się w tym świecie, wolisz siedzieć w mej głowie

twierdząc że jest Ci w niej o wiele bezpieczniej na co dzień



Ja z miłości do Ciebie nie będę Cię urzeczywistniał

za bardzo Cię kocham, byś już w swych szlochach żył na pół gwizdka

tu dziś w snach swoich mogę z Tobą pobyć jak zechcesz

by Ci w końcu powiedzieć, czemu Twój czas nie nadejdzie



Po prostu nie chcę być Twoim ojcem w tym świecie;

A gdy złapiesz pierwszy oddech, odejdzie byle gdzie

razem z częścią Ciebie, i tak z każdym następnym oddechem

znajdziesz sens codziennej wędrówki, póki sam nie odejdziesz



Z tym że mnie dogłębnie zranią Twoje smutne oczy

gdy zrozumiesz, że tej chwili nie ma sensu dożyć

i Twe ciało w tym wszystkim będzie się wiecznie silić

na to jak usta będą mówić, że jesteś nieszczęśliwy



Nie chcę obrazować sobie Twojej płci, lecz wiedz że

zawsze będę Cię kochał, bo jesteś moim dzieckiem

a mamie powiedz, że jak me wnętrze ujrzy na życia schodach

to niech na nich zostanie, nawet jak jej tam nigdy nie spotkam