Twoje Wiersze - Bezsilność - Mateusz Śliwiński(*)

Bezsilność

biały (bez rymów)

2025-12-15 10:48

Obok 3 wersje muzyczne :-) (Program Suno)

Bezsilność ogarnęła ciało
skrępowała umęczone mięśnie.
Oddech wydaje dławiący
wzrokiem goni zamiary.

Ogrom natłoku próbuje
zwalczyć sił ostatkiem.
Współrzędne organizmu
przeciążenie ogłaszają.

Pot opadł z czoła
łzy cisną się oczami.
Podłogę rozbiłem kolanami
w tumanach kurzu.

Umysł pochwycony
doprowadza do niewoli.
W szponach niebytu
milknę w zapomnieniu.

Stan agonii i obłąkania
dusza również skrwawiona.
Wahanie nad winą
a losem złowieszczym.

Nie znajduje odbicia
twarz raz utracona.
Kawałki potłuczonego lustra
okruchem życia okupione.

autor

Mateusz Śliwiński^(*)

przejdź do strony autora

Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mir Namolo

ponad pięć godzin temu

Closterkeller na nowo.

Mateusz Śliwiński^(*)

ponad pięć godzin temu

Dziękuję uprzejmie i pozdrawiam serdecznie :-)

JaSnA7

dwanaście godzin temu

Uczucie bezsilności to bardzo trudny stan psychiczny, z którym jednak trzeba sobie poradzić...
Wiersz sugestywnie opowiada o nim.
Pozdrawiam serdecznie Mateuszu:)
⭐️❄️❄️❄️

Mateusz Śliwiński^(*)

ponad pięć godzin temu

Dziękuję uprzejmie i pozdrawiam serdecznie :-)

Czasem

ponad dwanaście godzin temu

Twarz utracona... Do tej puenty zbiega sie cały wiersz w swojej bezsilności.

Pozdrawiam serdecznie!

Mateusz Śliwiński^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Dziękuję za Twoją obecność 😉 No najlepsze co nas może spotkać to zrozumienie swoich słabości 😉 Pozdrawiam serdecznie 😉

Czasem

ponad dwanaście godzin temu

Z muzycznych wersji - znów pierwsza. Rytmicznie kojarzy mi się z "Asylum" z musicalu "Notre Dame de Paris"

https://www.youtube.com/watch?v=8YkdontKfgs

Krystek

ponad dwanaście godzin temu

Wspaniale oddane uczucie bezsilności.
Serdecznie pozdrawiam z uśmiechem:)

Mateusz Śliwiński^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Dziękuję uprzejmie i pozdrawiam 😉

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Uchwyciłeś moment, w którym ciało i głowa mówią jednym głosem - dalej się nie da.
Muszę przyznać, że obrazy są ostre i fizyczne, bez ucieczki w metaforyczne wygodnictwo.
A bezsilność boli najbardziej wtedy, gdy człowiek wciąż dokładnie wie, co utracił.
6/5

Mateusz Śliwiński^(*)

ponad dwanaście godzin temu

A utraciłem już kiedyś takie osoby i rzeczy.... Tu nawet o żal nie chodzi... Czasem trzeba zrzucić z siebie ten ciężar... Zawsze za to kocham pisanie. Pozdrawiam 😉

Pokaż mniej

Logowanie