Twoje Wiersze - pieśń I

pieśń I

biały (bez rymów)

2020-01-29 11:19

gorące falowało powietrze
klasa pusta
rzędy zimnych ławek

lastrykowe parapety
usiane martwymi muchami
paprocie puściły nowe pędy

gąbka przy tablicy wyschła
jak nauczycielka od tamtych
ołowianych dni

mała mapa wielkiej Europy
i pusty kraj w którym żyć
mi przyszło
to Polska

w przyjaznych ramionach
czerwonych braci z republik sowieckich
karmiona tezami Goethego
okradziona z godności

na ścianie pożółkła
gazetka szkolna z wyznaczoną trasą
pochodu wiary że wiatr rozgoni z ich nieba
stalową czerń fal

tylko te białe gołębie
zwisają dzióbkami do ziemi
wszedłem w chłód pustej klasy
widziałem ich twarze

słyszałem echo ich nieobecności

autor

Trenku

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Salymon

2020-01-29

Piękny wspomnień czar.
Ale mam jedno pytanie - bo to mnie uderzyło:
"paprocie puścił nowe pędy" - miało być puściły, czy to może celowy zabieg?
Pozdrawiam

Trenku

2020-01-30

Salymon....literówka. Pozdrawiam serdecznie.

Chris^(*)

2020-01-29

Witaj Trenku! Miło znów Cię czytać. Ciekawy pomysł na wiersz - klasa. Poczułem się jak w podstawówce, w dodatku za komuny ;) Pierwsza strofka, świetnie oddana pustka ludzka; "lastrykowe parapety" - nieodmienny urok; oddana nauczycielka; "mała mapa wielkiej Europy" - świetna gra słów; smutna prawda; pożółkła gazetka szkolna - jakoś tak staro się poczułem; i zakończenie rodem z "nasza klasa" gdzie wiszą już tylko zdjęcia kolegów i koleżanek i hula zimny wiatr. Tak kiedyś mi mignęło że nie czytasz po napisaniu swoich wierszy, nie chodzi mi o potwierdzenie ale tak naszła mnie myśl że Mozart pisał pierwszą do ostatniej nutki bez skreśleń ;) Pozdrawiam z podobaniem.

Trenku

2020-01-29

Pozdrawiam Chris. Dzięki za miłe słowa :)

Pijanowski

2020-01-29

Wiersz przeniósł mnie do takiej klasy z ławkami, w których były otwory na kałamarze i do portretów Stalina, i Bieruta na ścianie. Podświadomie w dziecinnych główkach traktowaliśmy to jako coś obcego. Nas bardziej zajmowały figle. Pozdrawiam.

Trenku

2020-01-29

Pozdrawiam serdecznie :)