Twoje Wiersze - nieodgadniona na łodzi karuzeli...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

14 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Annna2

2022-10-07

Bardzo dobrze dobrana muzyka.
Nie da się kochać wszystkich, da się lubić, i da się tolerować.
Tolerancja to klucz do szczęścia i to bardzo już jest dużo.

naskraju*^(*)

2022-10-07

Wystarczy tylko poszanowanie drugiego człowieka i danie mu miejsca na życie.

Słonecznego dnia!

Richard Austin

2022-10-06

Każdy szuka wśród kwiatu, tego jednego unikatu, który zapewni wyjątkowości o przepojonej pełnym szałem radości. Pozdrawiam

naskraju*^(*)

2022-10-07

Szukamy i pewnie zdarza się, że nie widzimy tego piękna, co jest poza zasięgiem spojrzenia.

Pozdrawiam

Bożena Joanna

2022-10-06

Osamotnienie i niezwykła uroda kogoś obcego, dwa bieguny wśród ludzi o innym wyglądzie i psychice. Trudno się odnaleźć w nowym świecie.
Wiersz dający dużo do myślenia.
Serdecznie pozdrawiam!

naskraju*^(*)

2022-10-07

Często patrzymy na innych poprzez pryzmat wyglądu, mowy czy ubioru. Niby bronimy naszej prywatności i naszej zakonserwowanej przestrzeni. Tylko dlaczego? Może boimy się o swoją pozycję i każdego traktujemy jako intruza. Każdy ma prawo mieszkać i żyć tam gdzie chce. Nie podporządkowanie się, ale zaakceptowanie jest droga do porozumienia.
Miłego dnia!

Mgła^(*)

2022-10-06

Fantastyczny wiersz
Zagubiona w tłumie nieprzychylnych spojrzeń i słów
Pozdrawiam serdecznie

naskraju*^(*)

2022-10-07

Dziękuję pięknie za zajrzenie do mnie i zwrócenie uwagi na zagubienie w tłumie. Zakonserwowana społeczność jest jak rak zabijająca w ludziach tożsamość.

Serdeczności

andrew

2022-10-06

Trudno jest odnaleść siebie przy zmianie środowiska, często trzeba zmienić swoje przyzwyczajenia.
Pozdrawiam, 6+
Miłego dnia

naskraju*^(*)

2022-10-07

Dlaczego nie można takiego człowieka zaakceptować i pomóc jemu odnaleźć się w naszym środowisku. Wyśmiewanie się z jego mowy i ubioru bywa często krokiem do walki, albo do poddania się. W tym drugim znaczeniu słabsi przegrywają i stają się karma dla silniejszych.

Pozdrawiam

Michał^(*)

2022-10-05

Może trudno jej wyjść ze świata, który stworzyła sobie na skutek lęku. Ta skorupa ją chroni. Strach, którym jest podszyta dyktuje jej jak ma się bronić. Nie zawsze mgła spośród zagubionych osób opada.
Uwielbiam szarlotkę z szarej renety a tu tylko ogryzki.
Smutny i gorzki wiersz. Czasem takim osobom nie można pomóc jeśli to ich wybór.
Widać w pisaniu autorki dużą mądrość i doświadczenie życiowe.
Pozdrawiam.

naskraju*^(*)

2022-10-07

Niekiedy nie do końca jest ich wybór. Znalezienie się w grupie ludzi, gdzie nie akceptują naszej inności, naszego pochodzenia i naszej tożsamości bywa często zabiciem w nas szacunku dla siebie. Zamykamy się w tej skorupie i zabijamy dla siebie szacunek. Łańcuch ten zapętla nas w twierdzeniu, że jesteśmy tutaj niepotrzebni.

Serdecznie pozdrawiam

samisen

2022-10-05

Dlaczego mówimy to, czego nie chcemy i zawsze powtarzamy coś, by nie słyszeć następnego dnia tych samych, bezinteresownych myśli…

naskraju*^(*)

2022-10-07

Pewnie dlatego, że człowiek często nie myśli i wyrzuca z siebie niepotrzebne słowa, rzeczy. Kiedy ochłonie, to widzi swoje spustoszenie i niekiedy przystaje, albo idzie dalej.

Słonecznego dnia!

matka

2022-10-05

Wiersz jest bardzo dobry , a niechęć do osoby obcej w niektórych środowiskach wciąż żywa. Pozdrawiam serdecznie Irena

naskraju*^(*)

2022-10-07

Wciąż żywa i zatracająca szacunek dla drugiego człowieka. Zasiedziałość miejsc wyzwala w ludziach niezrozumiałe prawo do decydowania o tym, kto powinien zamieszkać obok nich.

Miłego dnia!

Waldi1

2022-10-05

zgadzam się z Markiem ...

naskraju*^(*)

2022-10-07

Dziękuję za spojrzenie...

Marek Żak

2022-10-05

Wiersz jest bardzo dobry, ale mam małą, może męska uwagę, taka piękność dla facetów będzie mile widziana i nikt nie będzie pytał, skąd i po co przychodzi, a zazdrośni i zawistni będą robić wszystko, żeby się wyalienowała i w ogóle zniknęła. W Trędowatej też było podobnie bo podobny case. Pozdrawiam

Marek Żak

2022-10-07

Tak, inność drażni, a inność z jakąś przewaga tym bardziej. Bardzo dobry wiersz, pod wrażeniem:).

naskraju*^(*)

2022-10-07

Oczywiście! Tylko nie każdy człowiek potrafi przejść poprzez ten utarty stereotyp konserwy. Odrzucony, często wyśmiewany ze swojej gwary, swojego ubioru i zachowania usuwa się w samotność.

Pozdrawiam serdecznie

Elżbieta

2022-10-05

Poruszasz kolejny ważny temat, wyobcowania, nietolerancji inności, odmienności... inność przyciąga uwagę, zaciekawienie często na początku, a po "obejrzeniu innego jak eksponatu"... pojawia ję oziębłość, obojętność, wyłączenie, bo " nie nasza"! Bolesny temat, tak pięknie i subtelne w Twoim wierszu ukazany:))
Dobrego dnia ze słońcem⭐

naskraju*^(*)

2022-10-07

Wyobcowanie i zamykanie się w samotności wśród tłumu jest coraz bardziej zauważalna. Zrzucenie z siebie tego kagańca zniewolenia, wstydu z inności i nie poradzenia sobie z otoczeniem jest krokiem do samounicestwienia siebie. Nasza postawa wobec takich ludzi powinna opierać się na tolerancji i poszanowaniu odmienności. Nie wszyscy musimy być idealni. Często wbicie się w zakonserwowaną społeczność bywa bardzo trudne. Obca i nie nasza?

Dziękuję i dobrego dnia!

kmalenka8

2022-10-05

Wiersz dość zagadkowy dla mnie choć pierwsza myśl jaka przyszła mi do głowy jest taka, że mówi o kobiecie zamykającej się w pancerzu! Być może z powodu jesiennej aury albo niefajnych przeżyć...Póki co inaczej nie potrafię skomentować aury wiersza 😊 Pozdrawiam ciepło i podziwiam Twoje tytuły wierszy, metafory nie wspominając o załączonych utworach 😊⭐🍁