*** [Nie pokażę mroku serca mego (II)]
Nie pokażę mroku serca mego
Smutki w samotności przemilczę
Dotknę niemożliwego
Chwila słabości
Nie pokażę mroku swego ducha
Zawrę w nicości
Przesłanie wewnętrzne
Otulę się smutkiem
Płaszczem wewnętrznym
Nie pokażę mroku swej osobowości
Cicha pozostanę
Pozorów bytem się stanę
Już jestem
I byłam
Jestem jak ten kamień
Niedostępna
Milcząca
Lecz trwająca
Przez wieczność
Wiersze w pokłonie składam
Nie oczekując hołdu
Bo nie okazuję prawdy
Chowam mrok serca swego
Stojąc w teraźniejszości
Przez przeszłość zbudowaną
W nią się patrzę
I skaczę co chwilę w przyszłość
Będąc niestała
W istnieniu
Bytuję w tym świecie
Obecno-przyszłym
Zacierając granice między snem a jawą
Nie okazuję mroku swej duszy
I nie wpuszczam do niej
Nawet tej nadziei
Co puka
Bo jestem jak kamień
Milcząca
Lecz trwająca
Bo choć umrę
Pozostanę
Zostawiając emocje w słowach
Przyszli ideowcy tego świata
Czytajcie nasze pokłony
Składane
Na to co było i jest
Nie martwiąc się o opinię
Piszemy co w duszy gra
Nie pokażę mroku serca mego
Biernie trwając w tych słowach
Jaki blask kryje się w tym mroku?
Ja nie wiem
Odkryję go z Tobą
Przyszły ideowco świata...
Ocena wiersza
Treść
Warsztat
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Zmusiłaś do wybudzenia kamienia. Serdecznie pozdrawiam
Pozdrawiam serdecznie pozostawiając podobanie dla wiersza ;-))
Pozostanę
Zostawiając emocje w słowach(..)"
Czyli tak naprawdę pozostaniesz - jedynie odrobinę bardziej uparta w milczeniu. Ciut mniej nie stała w istnieniu, a odrobinę bardziej stała w nieistnieniu? 🙂 Ot paradoks... A co do mroku. Każdy nosi w sobie jakąś jego cząstkę. I tu chyba nie ma wyjątków. Ale jak już pojawiło się słowo "paradoks"... może to właśnie dzięki niej będzie nam dane rozbłysnąć? Fajny wiersz. Z ogromem głębi i jeszcze większą ilością możliwych interpretacji. A co do "ideowców". Chrzanić ideowców! 😅 Mamy nasz mrok, nasz ból, nasza tęsknotę i... Tych kilka słów, które być może będą umiały kiedyś wszystko usprawiedliwić?
tylko pozwolisz nauczę się czytać?
Pozdrawiam.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności