Smutno mi, Boże! Mnie samemu,
Ach...nie, stoją, patrzą,
Głęboko w serce zaglądają.
Przyszli chwilę temu,

Widzę lekko ich całe czarne
postury, białe oczy,
Zjawy! Duchy!
Myśl mnie mroczy.

Podchodzi do mnie pierwszy,
"Marnie tu siedzisz,
Nie był przy dziewce -
Ona cię nie chce,
Była w potrzebie,
Gdzieś ty był
Niedoszły milionerze!?
Ach... błądziłeś po świecie.
Świat cię zbył"

Odszedł i drugi mnie naszedł,
"Wesel się przyjacielu!
Spraszaj gości,
Rozruszaj kości,
Zapomnij o marzeniu,
Baw się przyjacielu!"

Zamienił się z innym,
"Kogo oszukujesz?
Żyć bez niej nie możesz,
Nikt nie jest lepszym,
Biegnij do dziewczyny,
Powiedz słowa czyste,
Zamień je w czyny,
Poukładasz waszą drogę",

Lgną do mnie tłumem,
Szepczą, mówią, krzyczą
Wszyscy razem,
Nie daję zerknąć oczom - odchodzą.

Rozglądam się po ścianach,
Ani śladu po strachach,
Ach... nim z pamięci odejdą,
Smutno mi, Boże! Mnie ze mną.