Poruszający wiersz,

pozdrawiam:)

💖

Wszechobecna pustka uczuciowa w wierszu zamknięta w ścianach bez wyrazu.
Świetny sztych.
Pozdrowionka z podobaniem 🌟👍

Wiersz tworzy głęboką atmosferę emocjonalnego wyobcowania i pustki. Symbolika skostniałych dłoni i słonej ciszy idealnie oddaje uczucie stagnacji i braku nadziei. Przejście od miłości pełnej pasji do zupełnej pustki ukazuje dramatyczny kontrast, a fraza „Jeśli za drzwiami nie ma domu...” stawia pytanie o sens dalszej walki w relacji. Mocny, poruszający utwór, pełen melancholii i wewnętrznego bólu.

Pamiętam ten wiersz, jest smutny i poruszający. Niestety, ludzie często tak żyją, wspólne cztery ściany, a wewnątrz nic...
Pozdrawiam serdecznie.

Oj, mocne! Znakomity, przeszywający wiersz. Pozdrawiam ciepło:)

Mocny wiersz, smutny, świetny. Pustostan jako określenie antydomu już na zawsze we mnie zostanie. Tam, gdzie jest przemoc, tam nie ma miłości.
"Za tymi drzwiami nie ma domu" - znakomite.
Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ciekawy wiersz

Ale czy o to musi prosić???
Pozdrawiam:)

Smutny wiersz. Tak jak napisała Mgła, w wielu rodzinach tak się zdarza...
Pozdrawiam serdecznie

Wiersz jest moim zdaniem świetnie napisany (zwłaszcza puenta), ale tendencyjny.
Bohater liryczny (ten z lodem w oczach) wydaje się być emocjonalnym terrorystą.
W normalnych, długo trwających związkach miłość się nie wypala ale się przemienia:
choćby we wzajemny szacunek i zaufanie.
Wspaniałym przykładem niech nam świeci Pan Bodek, który niedawno zagościł na tym portalu,
a który niedawno obchodził 50-tą rocznicę ślubu.
A zatem Moniko: 5/6 i serdeczne:)

Bardzo smutny wiersz
W wielu rodzinach tak niestety jest
Pozdrawiam Moniś

Dom to ludzie i ich siedlisko, nie ma ludzi, została pustka, a to nie dom!
Doskonały wiersz! 5/6
Serdeczności, Moono :))⭐

"Tam dom, gdzie serce twoje.." chciałoby się powiedzieć na pocieszenie peelce. Pozdrawiam serdecznie :)

dom to nie cztery ściany
tylko widok kochany...
w twoim wierszu wieje pustką
rzeczywiście lepiej odejść
Jeśli za drzwiami nie ma domu...i kochanej osoby
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Ja miłość przeszła, a w oczach lód, to domu być nie może, ale bywa, że odejść trudno, a powody różne, ambicja, kasa, czy jej brak, dzieci i inne. Pozdrawiam z podobaniem dla wiersza.

takim procesom ulegają nie ustawione odpowiednio relacje po czym jedno opuszcza drugie dla trzeciego

Odczytuję, że chodzi tu o prawdziwy dom w kontekście ciepła rodzinnego, wspólnej płaszczyzny w relacjach partnerskich. Z wiersza krzyczą prawdziwe emocje. Przeczytałam z przejęciem. Pozdrawiam serdecznie :)

Mocny. Bardzo poetycki. Mógłbym go na żywo słyszeć z ust autorki, a w tle dobraną muzykę. I powinna go recytować właśnie jak na tym zdjęciu: w kapeluszu i tyłem do słuchaczy lub bokiem, żeby mieli możliwość uchwycenie konturów twarzy i mimiki mocno zakrywanej.

Skoro tam za drzwiami nie ma domu, to sugeruje, że jest on tu, gdzie stoi peel/ka. A to już jest mocne. Bo teraz ten dom nie może być zaprzeczeniem tego, co "tam". On, żeby być domem, powinien posiadać swoje "ja". Każdy bowiem dom, domem jest tylko z wierzchu, ale to wnętrze weryfikuje p r a w d ę. Tak więc podmiot liryczny mocno tu wskazuje, że jest świadom...

Mnie się dobrze czyta ten wiersz. W odniesieniu do wiary, ale bardziej w odniesieniu do relacji człowiek-społeczeństwo. Można też odczytać w relacji partnerskiej, ale myślę, że to będzie zależało piękno tego wiersza. Natomiast kwestie relacji społecznych lub kościelnych otwierają całą paletę niedopowiedzeń i to jest dobry przyczynek do głębszych rozmów.

Hej ho, Moono! Hej ho! 😊🙋🏻‍♂️