Twoje Wiersze - i że cię nie opuszczę aż...

i że cię nie opuszczę aż...

biały (bez rymów)

2020-11-09 17:15

"Małżeństwo jest jak dom w ciągłej budowie, każdego roku spostrzega się nowe pokoje. Pierwszy rok po ślubie to chatka, po dwudziestu siedmiu latach powstaje wielka, pełna zakamarków rezydencja. Muszą w niej istnieć ciemne kąty i przestrzeń do magazynowania rzeczy, większość z nich jest zakurzona i opuszczona, w niektórych spoczywają nieprzyjemne relikty, o jakich wolałoby się nie wiedzieć, dopóki się ich nie znajdzie."
Stephen King

taki dzień nastał
weselmy się i radujmy
windą do nieba
echo świątyni poniosło wołanie

świta z kolan powstała
gdy przysięgę składali
prawdziwi bez skazy nowożeńcy
słodycz w srebrnej cukiernicy
na drogę im dano

grzechy nieczystości odpuszczone
rozgrzeszeni
róże z kolcami złożyli
na grobie milczenia

taki dzień nastał

autor

naskraju*^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Marek Żak

2020-11-09

i potem wielki eksperyment, bez doświadczenia, wiedzy, przygotowania, wszystko oparte na uczuciach i dobrych chęciach, słabych podstawach materialnych. Szczęściarzom się udaje. Pozdrawiam.

Marek Żak

2020-11-09

Pełna zgoda, tych szczęściarzy jest bardzo niewielu i to jest prawdziwa elita naszego świata. Pozdrawiam

naskraju*^(*)

2020-11-09

Ale chyba tych szczęściarzy nie jest za wiele. Ktoś mi dopowiedział ciąg dalszy tytułu... aż do następnego unieważnienia małżeństwa.
Dziękuję pięknie za spojrzenie i pozdrawiam