5/6 i zabieram do kuferka emocji pozostawiajac plejade gwiazd ✨

Zbyt idealnie nigdy nie będzie pomostem dla budowania związku bezinteresownego. Gdzieś obok pomknie myśl - jeszcze więcej miłości. Pragnienie zabije nadzieję na przetrwanie. Nie możemy ograniczyć uczuciai nie możemy jej poszerzyć.

Pozdrawiam serdecznie

Ten zabieram do ulubionych. Krótko powiem, że jest pomiędzy poprzednim i następnym łącznikiem, mówi o własnej przestrzeni i tej swerze której każdy strzeże. Zrozumienie na tym poziomie przez drugą osobę jest prawie niespotykane, ale są wyjątki i podświadomie marzymy o kimś takim, wierząc w miłość idealną. Tylko czy taka istnieje...
Miłego dnia:)

Trzeba chodzić własnymi ścieżkami. A co tam znajdziemy to już inna sprawa.
Pozdro:)

Ból i cierpienie sprawiają, że porzucamy wszelkie doklejki siebie. Te wszystkie błyskotki, pachnidła, maski, piękne słówka, nie swoje skóry... Cierpienie jest drogą do narodzin prawdy. Niestety słabi jesteśmy i nie umiemy znosić bólu rodzenia się. Szukamy pomocy. I o ile szukamy jej, to jest z nami dobrze. Dobrze jest, jeśli szukamy jej tam, gdzie szukać należy. W Twoim wierszu – bardzo emocjonalnym zresztą, to nie wybrzmiało mocno, natomiast w piosence wyraźnie słychać wydźwięk tej frazy: "Come back home. Just come home." To jest tam dość ważne jak sądzę. Twój wiersz, Gocha, jest niesamowicie nasycony emocjami. Czytając przeżywa się go razem z peelką. Zakładam pewnie jak większość, że jest on pisany czarnym atramentem. Natomiast nie jest to znów aż tak oczywiste. Ja spróbowałem tu odnaleźć właśnie ten motyw rodzenia się siebie dla życia w pełni i jest to możliwe do ujrzenia między Twoimi słowami. Ta ostatnia fraza "dłużej nie będę" w gruncie rzeczy nie zamyka tematu, nie prowadzi myśli ku śmierci, ku końcowi, ale właśnie ku odmianie, ku przeobrażeniu się w "coś" nowego. Najmocniejszy przekaz? – "urodziłam się dla mroku". Jeśli chodzi o wiersz, to dodaje to dramatyzmu. Jeśli idzie o życie, ja wierzę, że nikt się dla mroku nie urodził, choć często idziemy ciemną doliną już od wczesnych chwil życia. Mówiąc szczerze, to pominąłem Twój wiersz ze względu na angielskojęzyczny tytuł. Taka moja fanaberia poetycka (poeci poetów zawsze oceniają surowo). Ostatecznie jednak tu jestem i tytuł oczywiście ewidentnie odsyła do załącznika muzycznego, choć i tak nadal twierdzę, że lepszy byłby polski i własny tytuł. 😊 Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie poetycka Przyjaciółko! Hej ho, Gocha! 😊🙋‍♂️

Dołączam się do braw. Dziwne te kropki-roztropki, lecz rozumiem, że są tu nieprzypadkowo.

*napisałbym raczej ,,nic nieznacząca''

Zarówno wiersz jak i muzyka nie pozwalają być obojętnym. Pięknie pokazałaś cierpienie peelki, nieutuloną tęsknotę, niespełnioną miłość, stan zawieszenia, który chce przerwać. Czy to jest chwila słabości, zmęczenie "materiału" czy świadomie podjęta konsekwentna decyzja tego nie wiemy.. Wiemy za to, bo jak widzę nie jest to moja odosobniona opinia, że wiersz urodził się piękny :)

Czasem czekanie nie ma sensu... Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Cóż ta niespełniona miłość z nami czyni! Piękne choć smutne wersy...Pozdrawiam Małgoś ciepło 😊⭐🍀

To wiersz z odrobiną "odkrywa się" peelki, a może nawet więcej niż odrobinę:))) jest charakter! 5/6
Uściski Bezko/ Gosiu i buziole na pochmurny dzień:)🌟😘😘😘💕

widać nie rozumie ...tak jak ja ...nie rozumie tej ? tęsknoty ... też bym nie czekał ...pozdrrawiam serdecznie ...

Pod wrażeniem...
Piękna treść.
Pozdrowionka :-)

Jak zawsze zatrzymujesz Bezko...
Pozdrawiam serdecznie :)

Mocny charakter powiew wolności i droga do pragnienia własnego zrozumienia .....Ładny