jestem i będę treścią nieznaną
choćbym sięgnęła do głębi duszy
tam gdzie wciąż czeka uśpiony anioł
ten patron wszystkich szalonych wzruszeń

to nikt nie pozna głębi człowieka
gdy on sam nie wie co tkwi za oknem
i całe życie wciąż na coś czeka
niby szczęśliwy jednak samotny

upada drukiem na białą kartę
szuka się w oczach podobnych ludzi
którym nieobce są wojny z czartem
co czarną treścią atrament brudzi

.

wsiąkam w treści wciąż te same
z nich budując życia ramę
bo poezja jest mi matką
do istnienia wierną kładką

dzięki niej od nowa żyję
zanurzona aż po szyję
w wersach co mi śpiewną nutą
i nadzieją są na jutro

kiedy wsiąknę w nowe treści
nieskończonej opowieści
co się w strofach wciąż powtarza
i bezradność swą obnaża

lecz z uśmiechem i na przekór
temu co się tli w człowieku
wsiąkam w treści sztywną ramę
by ugłaskać duszy zamęt
.

https://www.youtube.com/watch?v=6vFUZEI6s84