na stacji
naszej kolei
jak życie wąskotorowej
demony
tak dobrze znane
wykreowały
wraz z duchem czasu
strzeżony zazdrośnie
rezerwat
dla niespełnionych marzeń

na torach
zanikających
w trawie i śmierci pośpiechu
ustawiły fantomy maszyn
parowozy
i wagoniki
drezyny depresyjne
mchem
porosłe zwrotnice
hangary opustoszałe
dziś koczowisko
bezdomnych
swojego nieszczęścia kowali

a nam zabłąkanym
podróżnym
w czasie tu odzyskanym
gdzie semafory dla wspomnień
i marzeń
na zawsze już uchylone
czas ruszać w podróż
najdalszą
nawet tę bez powrotu
niechby nawet
boleśnie
wąskotorową

w miasteczku jak
senny rytuał
noc ze zmarłymi
niemi
jak oni kiedyś będziemy
wszak sen jest też
ich schronieniem
i trwaniem
jakby na stacjach
domyślnie docelowo
wieczyście
wąskotorowych

sny nieprześnione
o świcie
bledną mijają chłodem
znów jednak
nocy kolejnych
dudniąc nadciągają
jak dyszące
z wysiłku parowozy
jak wagoniki
naszej starej
wąskotorowej

z potrzeby serdecznej
wracamy
na ścieżki cmentarne
tak znane
groby przyjaciół
witamy znicz
serca paląc
klęcząc ze łzami
wdzięczni
nawet za smutek
wspólny piękny
kiedyś na czynnym
i życia pełnym
dworcu
wąskotorowej

na łąkach wrzosów
lirycznych
wzruszeń młodości
majowe szczęście
nie w nasze ręce złożone
zamarło
wspomnieniem zamglonym
tak stała się
dziś własnym cieniem
i ta stacyjka
przedwojennej
kolei wąskotorowej

może ktoś tak ją zobaczy
jak cmentarz
własnej przeszłości
te rdzewiejące na szynach
onieśmielające gości
parowozy wagony
jeszcze dziś
po dekadach
groteskowym swym wdziękiem
transcendentnie
wąskotorowym

z pewnością
graniczącą z nadzieją nawet
sam Pan Bóg w porze
ewangelicznie wieczorowej
stacyjki dogląda z uśmiechem
nieomal zagadkowym
potrójnie metafizyczny
z wierszami Trakla
pod pachą
wsłuchany w szept De profundis
poety
na wąskotorowej

jak wsiąść do
wagoników
zapamiętanych z dzieciństwa
ciągniętych przez parowozy
wcale nie takie małe
ożywiane ogniem i dymem
do dziś nieumarłym
wspomnieniem
budzących nadzieję ton stali
kolei
wąskotorowej


a może uniosłyby nas
jeszcze
w podróże
dalekie spełnione
wagony niebiańskie
jak eter
tej cudnej
parowozowej
nie całkiem jeszcze
przecież
nieumarłej
wąskotorowej

2019

https://images92.fotosik.pl/635/91d3d3ce831eb3b0med.jpg