Poza poznaniem
Jest w tobie kryształ,
taki czysty - górski,
który drży na wietrze
poza poznaniem dotyku.
Którego nigdy nie zgłębię,
choćbym cię poznał na wylot.
Jest magnez silny,
który spiął wszystkie myśli
w rosnące uzależnienie.
Jest piękno lekkości,
którego nie umiem
nawet nazwać,
nie dosięgam
i pojąć nie mogę.
I jeszcze jest senne marzenie,
które pozwala mi życie przesypiać,
bym tylko zająć się mógł
poznawaniem ciebie.
Jesteś najbardziej
pożądaną tajemnicą - kobieto.
I najcenniejszym skarbem,
a tak potrzebnym do życia.
Witold Tylkowski