Nadbaba mruczała grubymi wargami jakieś zaklęcia,
przesuwając niespokojnie po podłodze szerokie stopy.
Przez cały czas palce jej zręcznie wiązały powrósło
z wiotkich ździebeł trzcinowych.
Miało posłużyć do zaciśnięcia pępowiny.
Komnata odymiona była ziołami,
a wszędzie wisiały warkocze czosnku.
Stara akuszerka czekała,
a pierwiastka wiła się w bólach.
Siedem dni i siedem nocy
było słychać spod ziemi rozdzierający krzyk.
Apogeum nadeszło, kiedy przyszły bóle parte.
Po nich nastąpiły jeden po drugim krzyki niemówiątek.
Potem zapanowała cisza.
Bliźnięta: chłopczyk i dziewczynka ogłoszono wszem.
Jednak matka nie była godna ujrzeć swoich dzieci.
Dała gardło.
Popłody poćpiono na pożarcie basiorom.
A nad Starymi Kunami naszła wielka flaga.
Starucha zakreśliła znak krzyża
i wyrzuciła z siebie tajemnicę sprzed trzech dekad.
Tak samo jak przed trzydziestoma laty,
nastała ciemność,
tylko wtedy nie było przy tobie ojczulka.
Ty pamiętasz, nadbabo, jak to było?
Załkał przeraźliwie.
Może trzeba było mnie nie skrywać?
A teraz moje dzieci ukarane za to zło, które uczyniłem.
Chcę pokuty, Panie, a potem odprawki!
Zawołał ku niebiesiech.

Miesiąc zaciągnięty w pełni.
Wokoło rozlegało się wycie wilków.
Niebo zagrzmiało i rozbłysło błyskawicami.
Na plantacji praca trwała nieprzerwanie.
W Kopalni Cudów
popukały Dragan opłakiwał śmierć ukochanej.
Jego lament niósł się po rwącej rzece.
Nagle ziemia zadrżała, plantacja stanęła w ogniu.
Ci, co przeżyli ostali się ślepi i głusi.
Dragona i niemówiątek nie odnaleziono.
Pozostali na wieki w czeluściach kopalni,
tak wieść niosła.
Popiśnik zapisał,
że pod ziemią znajduje się osada i tunel,
w którym stoi trzcinowy pociąg pełen złota.
Już wielu śmiałków próbowało odnaleźć,
jednak po zejściu w czarne jaskinie
nigdy nie powracali.

W Starych Kunach ćma zapadała niespodzianie,
chociaż był ciepły lipcowy wieczór.
Zimny powiew
i osuwający się w szczeliny ulic purpurowy szal
zapowiadał nowe dzieje.
Drzwi Hotelu Sacharum się otworzyły.
W holu zapadła cisza.
Czarnobrewy młodzieniec
i dziewczyna ze złotymi fircyfuszkami
wynajęli osobne pokoje.
Legenda zatoczyła koło… koniec?


Przypisy do słów:

- Ćma – ciemność, mrok.
- Flaga – szaruga, deszcz, dżdżysta pogoda, słota.
- Fircyfuszki – włosy poskręcane, pukle.
- qardło, garło – życie (dać gardło — oddać życie).
- Macierz – matka.
- Nadbaba – prababka.
- Niemówiątko – niemowlak.
- Odprawka – rozgrzeszenie.
- Pierwiastka – pierworódka, rodząca pierwszego raz.
- Poćpać, poćpić – cisnąć, rzucić.
- Popiśnik – spisujący, opisujący.
- Pościałka – pościel.
- Popukały – popękany, potrzaskany.
- Poranić się, poraniać się – zabrać się do czegoś rano, wstać rano, pośpieszyć się zbyt