Twoje Wiersze - Mój przyjaciel Los

Mój przyjaciel Los

satyra

2020-09-13 10:33

Spotkałem go na drodze do domu,
kolegę, kumpla, jak zwał tak zwał.
Był to los, mój "Anioł Stróż"
zapewne z opowieści każdy go znał.

Podałem rękę, jakby od niechcenia,
uśmiechając się pod nosem.
Zerkałem niejako z politowaniem,
zaczepliwym pytając głosem:

Czyżbyś znów wywracał życie,
temu, który z Ciebie szydził?
Czy budujesz własne ego,
na tym, czego inny by się wstydził?

Nie zwracając uwagi odpowiedział:
"Twoją przyszłość znam kolego!
Czy bym tak się mocno cieszył?
Nie byłbym aż taki pewny tego"

Wnet się mu tak w twarz zaśmiałem,
"A więc co przynosisz Panie
Mogę z Tobą igrać śmiało,
takich, to ja zjadam na śniadanie".

Jak historia się skończyła,
to zapewne wszyscy wiedzą,
Ci, co z losem chcą pogrywać,
Nazajutrz biedni na ulicy siedzą.

Do wszystkich ludzi, którzy są zbyt pewni siebie.

autor

Dźwięki Strun^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

BardzoBardzo

2020-09-13

niby temat gładki znalazł Cię, załatwił na diamentowo, i pozamiatane, ale jednak chciało by się za polemizować, jest spora grupa ludzi którzy brali się z losem za bary i wygrali co prawda po drodze zaliczyli kilka takich wpadek że szok.
W twoim wierszu dominuje pogląd że nie należy się wychylać a to nie zawsze prawda, nie można całe życie siedzieć z boku, tak to prawda trzeba zastanowić się ze trzy razy nad ważnymi decyzjami mieć jakaś pomoc i te sprawy ale nie można nigdy nie ryzykować.
Najprostsza sprawa wybór partnerki życiowej to jedna wielka ruletka. Jednocześnie należy być rozważnym ale też trzeba czasem zaryzykować bo nie wszystko się da przewidzieć
Znowu ruszyłeś temacik że jeden wierszyk to za mało. ale szacun i takie tam...