***
oddział zamknięty głucho
wszędzie kamery w suficie
faceci w bieli dookoła
próbują leczyć me życie...

zastrzyki codzienna rutyna
dopóki nie znikną wizjery
I wtedy się koszmar zaczyna
gorszy niż piekło na Ziemi...

łatwo zabrać ekrany
wyprosić gości w czerni

trudniej pustkę wypełnić
co drwi ze mnie
szczerząc swe zęby...

***
tam gdzie chodzę co noc
nikogo nie zabieram ze sobą

tam jest mi bardzo dobrze
i nie ma żadnego Boga...

dni zlały się strasznie
tylko noce mam jasne

zasypiam co wieczór czym prędzej
nie chcę budzić się więcej

nie dałem sobie życia
nie mogę więc zrezygnować

w nocy czuję dawno zmarłe szczęście
rano koszmary znów mnie obejmą chętnie

nie jesteś mną a ja tobą
nie masz prawa oceniać
nie ma nikogo we mnie

nie zazdrość mi talentów
bo okupione są łzami i krwią

przestań żyć czyimś życiem
odważ się swoją iść drogą

bo wszystko skończy się wreszcie
i wieczność zgasi me oczy

nie będziesz nigdy mną
I ja nie chcę być Tobą...

***