zaczynamy o świcie
szlakiem za Siekierezadą

przez chwilę torami,
potem wzdłuż Solinki

jak łagodnie nas wprowadza
na szczyt ten szlak…

(nikogo prócz nas nie ma
na drodze)

(nikogo prócz nas nie ma
na drodze)

tuż przy Pomniku katastrofy
śmigłowca coś porusza się
od strony rzeki

moje kobiety boją się,
że to niedźwiedź.

nawet jeżeli

w tej chwili jesteśmy
jedynymi ludźmi na świecie

„żaden niedźwiedź nie zrobi
krzywdy
jedynym ludziom na świecie”

(nikogo prócz nas nie ma
na drodze)

(nikogo prócz nas nie ma
na drodze)

potem z lasu
na szosę
potem z szosy
znów w las

i robi się stromo
i pierwsze narzekania
słyszą równie stromo
rosnące drzewa

więc przerwa:
łyk coca coli
i ciemnego piwa
tabliczka czekolady
przełamana na trzy

a wokół cisza
tak głośna że tylko
bicie naszych serc
jest od niej głośniejsze

(nikogo prócz nas nie ma
na drodze)

(nikogo prócz nas nie ma
na drodze)

wreszcie wpływamy
na połoninę

potem jeszcze
wyżej

na sam szczyt

przez chwilę jesteśmy
jedynymi ludźmi
w kosmosie