Mijają dnie miesiące lata
Kolejna jesień wabi kolorami
Naszyjniki z czerwonych korali
Wzbudzają uśmiech na twarzy

Owoce jarzębiny kuszą jeszcze
Słoneczną barwą lata
Pająki oplatają delikatną siecią
Bezlistne gałązki

Krążę po parku zapatrzona
W brąz kasztanów pożółkłe liście
Wysokie sosny nie rozróżniają
Pór roku zieloność mają we krwi

Nad lustrem wody fruwają kaczki
Zanurzają się w poszukiwaniu pokarmu
Potrząsają skrzydłami osuszają
pióra lekkim podmuchem powietrza

Mnożą się zagadki natury
Jak trwać niezmiennie przez zimę
Świerk nie potrzebuje odzieży
Czaruje srebrzystą szatą

Lśniącą blaskiem szronu
W mroźny poranek
W moje kasztanowate włosy
Nieuchronnie zakrada się biel

Sikorki nerwowym lotem
W żółtoniebieskim upierzeniu
Przecinają przestrzeń
Nie tracą czasu na refleksje

W głowie kiełkuje nieśmiało
Smutna myśl przyprawiona
Ziarnkami goryczy
Niejedno mi w życiu umknęło

Bożena Joanna
Październik 2020