I dobrze, że się rozpisałeś – niedziela to jedyny dzień, w którym można pogadać z sensem o sobocie bez wyrzutów sumienia. A że Bóg odpoczywał, a my zasuwamy – cóż, może On lepiej planował tydzień.
Pozdrawiam. Miłej niedzieli.

Dzięki! Sobota to taki łapacz sensu – trochę leżysz, trochę nadrabiasz, a wieczorem myślisz: może jeszcze nie wszystko stracone.

I dobrze – sobota to taki dzień, co się dopasowuje. Dla Boga był odpoczynkiem, dla ludzi – czasem ostatnią szansą na ogarnięcie lodówki i życia.

Pięknie – sobota to taka prawdziwa obecność: bez budzika, bez przymusu, z kawą w dłoni i pytaniem na ustach. A jak Bóg glejt przedłuży, to i w niedzielę będzie można jeszcze coś mądrego powiedzieć.

Ot, cała tajemnica – Bóg odpoczął po stworzeniu, a człowiek nie może odpocząć nawet po przejściu na emeryturę. Bo jak się nie pracuje zawodowo, to się haruje życiem.
Pozdrawiam.

Oczywiście nie Męki, ale Zmartwychwstania.

Dobrze prawi Gminny Poeta – bo jak się sobota nie napracuje, to niedziela będzie musiała zakasać rękawy zamiast składać je do modlitwy!
Dziękuję.

Święta prawda – sobota to nie urlop, to wyścig z zegarkiem i mopem w ręku. Taki dzień, co udaje wolny, a sapie jak lokomotywa do Ełku.
Właśnie dziś zaliczyłem obfite grzybobranie.
Pozdrawiam.

Dzięki! Taka już ta sobota – obiecuje dużo, a znika zanim kawa wystygnie.
Pozdrawiam.

To piękne – być sobotą to znaczy mieć w sobie luz, cel i trochę bałaganu… czyli wszystko, co potrzebne, żeby żyć po swojemu!
Dziękuję.

Dokładnie – w sobotę człowiek się tak spieszy z odpoczynkiem, że potem musi z niego odpoczywać.
Pozdrawiam.

Hi, hi ... no jasne – jakby to od nich zależało, to nawet w niebie by zarządzili budzik o szóstej.
Pozdrawiam.

Ano właśnie – sobota to taki wolny dzień na pełen etat. Niby luz, a lista robi się sama!
Pozdrawiam.

No ba! Sobota to była jak bilet w jedną noc – z tańcem, ciastem i niespodzianką, co się kończyła nad ranem... jak dobrze poszło!
Dziękuję.

I słusznie – sobota to nie kapeć, tylko trampki. Ma swobodę, ale z planem – żeby się działo, a nie dłużyło!
Dziękuję.

No trudno...może następnym razem, gdy emocje opadną...Spełnić wszystkie wymogi konkursu i przy tym jeszcze napisać dobry wiersz, który jest w 100% erekcjato a nie jego pochodną, to jest wielka sztuka...za darmo kasy nie dają...trzeba trochę zgłębić sztukę pisania...ja już próbuję od kilku lat i nie zawsze mi wychodzi...nie każdy wiersz, to erekcjato...sam widziałeś, że napisałam tyle wierszy, a tylko trzy to erekcjato, reszta to rebusoto, kawalato, pow, buc albo w ogóle nie zakwalifikowane, ale ja się nie poddaję, bo praktyka czyni mistrza i wciąż próbuję...:)

Tak mi się wydaje, że się wkurzyli na moje aluzje ... trudno.
Pierwsze napisałem, bo próbowałem ... drugie pod wpływem emocji ... trzeciego już nie mam ochoty.

Treść pretensjonalna skierowana do administracji, to trochę nie bardzo pasuje do konkursu na erekcjato. No i te duże litery w tytule też mogły być przyczyną...Jakby nie można było napisać normalnego wiersza z zaskoczeniem w awersjacji, tylko robić szopki...bez sensu Stasiu...

Może powodem była sama treść...

Ja nie widziałam tego wiersza, widziałam drugi raz ten sam wiersz, może wrzuciłeś nie ten co trzeba? Nigdzie go nie ma, bo żaden wiersz nie jest usuwany, a jedynie przenoszony do innego działu...i w żadnym dziale go nie widziałam...to co poszło nie tak?

Nie o tym piszę, tylko o zupełnie nowym. Nawet znać nie dali z jakiego powodu. A wygląda tak:

MÓJ PIERWSZY RAZ erekcjato

miał być debiut –
pierwszy raz z wierszem,
nie w łóżku lecz na forum,
z sercem na dłoni
i pożądaniem wersów w palcach

ale wszedłem
za szybko,
za pewnie,
z tytułem bez „erekcjato”
i bez bezpiecznika ironii

i wtedy pojawiła się ona:
administracja
władczyni zmysłów i zgłoszeń,
makijażystka cudzych tekstów,
bogini usuwania natchnienia

podeszła
i skreśliła mnie
jednym kliknięciem –
bez mrugnięcia okiem, bez czułości,
z komentarzem:
„przeniesiono do kosza marzeń”

entuzjazm opadł … ale
to miało być ważne,
naprawdę ważne
– choć tylko dla mnie

poczułem się naruszony,
ale nie upokorzony –
coś mi wtedy stanęło
na wysokości ambicji
i usztywniło moje stanowisko

zakląłem
nie z bólu,
lecz z potrzeby uznania
bo choć skasowała wiersz,
to rozbudziła
najgłębszą formę ekspresji:
.
.
.
.
.
erekcja

Każdy wiersz ma tylko jedną szansę, może być publikowany tylko jeden jedyny raz, nie ma możliwości poprawek, to jest konkurs, a nie warsztaty na których można edytować i poprawiać wiersz bez końca...

Nie można publikować tego samego dwa razy, raz Ci usunięto, bo nie spełniał wymogów erekcjato, bo zabrakło słowa erekcjato w tytule, tym samy wiersz został zdyskwalifikowany i zamiast napisać nowy wiersz, to wrzuciłeś jeszcze raz ten sam wiersz poprawiony, dlatego Ci go nie uznali, bo już był wcześniej odrzucony. Po za tym nie zmieniłeś awersacji, w której mogą być maksymalnie dwa słowa nie więcej...Niektórym może to się wydawać bez znaczenia, ale są wymogi i ściśle określone zasady konkursu, które trzeba spełnić, żeby móc brać w nim udział.

Czego nie spełniłem?

nie spełniłeś...

Mnie już tam nie będzie. Nie puścili mi następnego, mimo, że spełniłem wszystkie kryteria ... pewnie się obrazili.

W takim razie życzę pysznego niedzielnego obiadku, u mnie dzisiaj tradycyjna karkówka, ziemniaki z koperkiem i sałata ze śmietaną...ale teraz nie myślę o jedzeniu, a jedynie szukam dobrego pomysłu na nowe ere...hahah...tak mnie wzięło, że szok! :)))

Mrożę i suszę, a z tych kalekich ... właśnie kończę pierwszą część sosu ... druga będzie na obiad.

Ojej...nie wiedziałam, że z Ciebie taki zapalony grzybiarz :) widać lubisz łazić po lesie...ja nie bardzo, grzyby owszem jem, ale raz do roku jako dodatek do bigosu :))) Pewnie je marynujesz, bo co byś robił z taką ilością...

Ja prawdziwki zbieram już od końca kwietna!!! A teraz jest ich zatrzęsienie.

grzyby w lipcu? pisz po ludzku, bo nie nadążam za Twoimi metaforami...

Brzmisz jak piątek po południu – już nie trzeba, ale jeszcze można. Trochę w dresie, trochę w marzeniu ... z opcją „a co mi tam”.
Zaliczyłem obfite grzybobranie.

Dziękuję – niech ta sobota będzie jak dobrze ułożony koc: miękko, ciepło i bez pośpiechu!

Dzięki! A co do dni tygodnia – zgoda, każdy z nas to trochę poniedziałek w piątek i trochę niedziela w środę… byle tylko nie cały czas wtorek.

Pięknie powiedziane – sobota to jedyny dzień, gdzie szczęście można kupić w pęczku koperku.
Pozdrawiam.