Twoje Wiersze - AŻ W TYLU AŻ W TYLE

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

12 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Kika88

kwadrans temu

Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie🙂⭐️

NO1R^(*)

ponad pięć godzin temu

Aż tylu w obłudzie ilu w samoświadomości.
Kojarzy mi się to z monotematycznością wierszy jak i zwrotów w nich nadużywanych.
Ale publice widocznie to nie przeszkadza.
Pozdrawiam.

sturecki

pięć godzin temu

W Twoim komentarzu jest sporo racji – wszak publice rzadko przeszkadza to, co nie wymaga myślenia.
Pozdrawiam.

andrew

ponad pięć godzin temu

W tyle był,
a wszystkich wyprzedził...

Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

sturecki

ponad pięć godzin temu

Pewnie reszta patrzyła w lusterko, a on po prostu szedł.
Dzięki za wizytę.

niezgodna54

ponad pięć godzin temu

...coś na kształt - ile śmieci generuje przeciętny zjadacz chleba?

sturecki

ponad pięć godzin temu

Odpowiadam – tyle, że już dawno powinien sortować też myśli.
Pozdrawiam.

Elżbieta

dziesięc godzin temu

Świetna życiowo/ obserwacyjna treść. Nadużywanie pewnych pojęć prowadzi do dewaluacji znaczeń, choćby w przypadku szczęścia, dla kogoś będzie nim uniknięcie nieszczęśliwego wypadku, dla innego kupienie czegoś bez kolejki! Małam znajomą, która lubiła nadużywać słowa " wielbić", uwielbiała zatem wątrobiankę! Podoba mi się fraza z "ostatnim słowem", przekrzykiwanie jest jednym z symptomów! Świetną puentę można by uznać za samodzielny utwór. Przyczepię się tylko, Staszku do tytułu, jest jakiś zaplątany i niezachęcający, może warto, go nieco uprościć? Ale pewnie to tylko moje czepialstwo😉
Pozdrawiam Cię serdecznie, miłej niedzieli:)⭐️☀️

sturecki

dziesięc godzin temu

Dzięki. Wątrobianka w roli miłości absolutnej to dopiero życiowa metafora.
W kwestii tytułu ... zamierzałem go zmienić, by brzmiał bardziej gramatycznie, ale ostatecznie jest taki i moim zdaniem tworzy ironiczną ramę: tyle ludzi, tyle słów, tyle gestów – a w tyle zostaje sens. Jest przewrotny – zamyka w sobie cały sens wiersza: dużo – a jednak wciąż za mało.
Dziękuję za merytoryczne uwagi. Bardzo je cenię.
Pozdrawiam.

Colette

dziesięc godzin temu

Nieuchronność ludzkiego losu dobiega zawsze do mety i żadne czary tego nie zmienią. Szczęście najlepiej poznaje i docenia ten , kto doznał nieszczęść. A w jakiej kategorii zależy już od ligi w której gra. Czasem słowa kompletnie nic nie znaczą chociaż zalewają człowieka. Inteligencja i wiedzą są często przekleństwem utrudniającym egzystencję, i nie próbuj negować z "ale" :)
Tak czy siak każdy dojdzie do końca.

Pozdrawiam sobotnio :)

sturecki

dziesięc godzin temu

No jasne, masz rację, tylko niektórzy biegną jakby meta miała ich przeprosić.
Negować z "ale" – spokojnie, nie będę – głupi też mają ciężko, tylko z innego powodu.
Dziękuję i pozdrawiam.

Colette

dziesięc godzin temu

*Sorry...niedzielnie

Krystek

dziesięc godzin temu

Szczęśliwym trzeba chcieć być
i chwile szczęścia zauważać.
Szczęście jest wokół nas .
Ślę serdeczności wiele na
całą niedzielę:)

sturecki

dziesięc godzin temu

Tak – tylko czasem trzeba je odgrzebać spod codzienności.
Dziękuję. Pozdrawiam.

Marek Żak

dziesięc godzin temu

Pierwsza uwaga o mówieniu o szczęściu bierze się z naszego ubóstwa językowego w tym względzie. Szczęście, jak wiemy ma 2 znaczenia, szczęście losowe i bycie szczęśliwym. Po angielsku to luck i happiness. Tak więc nasze słowo ma dwa bagażniki, które maja tylko coś ze sobą wspólnego, bo jak wygrasz na loterii, to da ci szczęście, ale samotnemu, choremu niekoniecznie. Po przeczytaniu wiersza, nie jestem pewien o którym szczęściu piszesz, a tylu mówi o nim, ale nie wiem, czy je rozróżnia. .
W. Tatarkiewicz napisał grubą książkę O szczęściu i za moich młodych lat studiowałem ja bardzo dokładnie. Teraz wiem, że szczęście to brak istotnych kłopotów i ludzie dookoła, z którymi możesz je dzielić.
To takie refleksje po przeczytaniu. Udanej niedzieli.

sturecki

dziesięc godzin temu

Tatarkiewicz by przyklasnął. Ja też myślę, że szczęście to raczej spokój bez dziur w duszy niż fajerwerki losu.
A w wierszu ludziska mówią o szczęściu wszystkich rodzajów, krzyczą o nim na lewo i prawo, w dół i do góry, nie rozróżniając czy jest ono rodzaju "luck " czy "happiness"
Dziękuję za pakiet wiedzy. Pozdrawiam.

JoViSkA

dwanaście godzin temu

Kurcze...nie wiedziałam, że na szczęście można wykupić abonament, bo już dawno bym to zrobiła...a ja całe życie chodzę i szukam jak bezdomny puszki...
Pozdrawiam Stasiu

sturecki

dziesięc godzin temu

Tak, wzajemne czytanie to najlepsza wymiana waluty między "nami-poetami" (?)

JoViSkA

dziesięc godzin temu

i vice versa :)

sturecki

dziesięc godzin temu

To dla mnie ogromna radość! Takie odwiedziny dodają sensu każdej kropce w wersie ... choć kropek w zasadzie nie stosuję.

JoViSkA

dziesięc godzin temu

zapomniałam dodać, że zawsze z przyjemnością :))

sturecki

dziesięc godzin temu

A przychodź sobie ... nadal i jeszcze częściej ... zawsze znajdzie się u mnie kawałek słowa i trochę uśmiechu na dokładkę.

JoViSkA

dziesięc godzin temu

hahah...rozbawiłeś mnie...przecież do Ciebie łażę najczęściej...:)))

sturecki

dwanaście godzin temu

Gdyby szczęście było na abonament, to i tak by się system zawieszał. A tak – przynajmniej radość trafia się naprawdę, nie z promocji.
Poza tym ... hi, hi ... łazisz nie wiadomo za czym/za kim zamiast czytać moje "mądrości".
Udanych chodów w niedzielę.

hiala

ponad dwanaście godzin temu

Ładny i trafny obraz współczesności — przypominasz, że szczęście nie jest abonamentem, tylko chwilą, którą trzeba umieć złapać, zanim przeznaczenie w życiu samo nas dogoni.
Podoba się.
Pozdrawiam serdecznie
6/5

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Dziękuję. szczęście nie przychodzi w ratach – trzeba je brać od razu, póki jeszcze ma puls.
Pozdrawiam.

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Ludzi tyle ma to w tyle a przecież tyle jeszcze przed nami.
Pozdrawiam.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

No właśnie, zamiast patrzeć za siebie, lepiej ruszyć dalej – póki przed nami jeszcze cokolwiek jest. Nigdy się nie oglądasz, co zostawiasz za sobą?
Pozdrawiam.

Waldi1

ponad dwanaście godzin temu

nie sztuką jest mówić o szczęści ..lecz je mieć i je przeżyć ...lecz nie wszyscy mogą się nim pochwalić … czasami ono pryska jak bańka mydlana ...itd ...
ze słowami bywa różnie … czasem jest ich nadmiar i głowa od tego boli ...
to prawda wielu jest bezdomnych i oni czasu mają nawet nadmiar … bo do roboty się nie garną … gestów jest tysiące ...i każdy co innego znaczy … też dobrze iść z przekonaniem … bez wątpliwości ...ponieważ robiąc krok ... to dobrze zrobić następny … widząc w tym duży życia sens ...baz ale … bez pośpiechu … jak w przysłowiu ..śpiesz się powoli ..a zawsze dojdziesz do celu .. pozdrawiam serdecznie dobranoc ...

sturecki

ponad pięć godzin temu

Dobrze Ojciec mówił – lepiej stać prosto samemu niż zginać kark z tłumem.

Waldi1

ponad pięć godzin temu

zawsze robię to co zamierzam ..tego mnie uczył Ojciec ...mówił nie rób tego co kolega chce ... choćby przed tobą klękał ...jeśli jesteś pewny tego ..że ci to nie odpowiada i tego się trzymam ... a do tego jestem wielkim Optymistą ... czasem zona ma wątpliwości ... a ja pokazuję jej że było warto to zrobić ...pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Pięknie to ująłeś, Waldi – życie nie lubi pośpiechu, a szczęście najczęściej spotyka tych, co idą spokojnie, nie goniąc.
Nigdy nie miewasz wątpliwości? Nic nie robisz intuicyjnie, jak się to mówi "na oślep"?

LydiaDel

ponad dwanaście godzin temu

Wiersz wolny, balansujący między ironią a melancholią. Ale z drugiej strony, czyż nie mamy prawa do szczęścia? W Bhutanie jest gwarantowane konstytucją. Każdy wers świetny. A ten "worek wątpliwości" ciąży.... Już dawno doszłam do wniosku, że z przeznaczeniem nie ma sensu walczyć. 6/5 Serdeczności

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Masz rację – z przeznaczeniem można co najwyżej tańczyć, nie wygrywać. A szczęście? najlepiej smakuje, gdy nie jest z konstytucji, tylko z serca. I chyba też tak uważasz?
Pozdrawiam.

Jastrz

ponad dwanaście godzin temu

Po pierwsze drobna korekta:
TYLU ludzi mówi o szczęściu...
Po drugie: trafnie uchwyciłeś związek dużej liczby z tyłem. W przodzie prekursorów jest niewielu. A za nimi idą inni. Nieraz bez zastanawiania się, na zasadzie owczego pędu.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Dla mnie „tyle ludzi mówi o szczęściu” jest poprawne językowo. Jest też naturalne w kontekście tytułu i treści wiersza i ma charakter obserwacyjny, otwierający refleksję.
A z przodu trudno, bo tam trzeba myśleć. Z tyłu łatwiej – wystarczy iść za czyimś śladem.
Pozdrawiam ... tu się zgadzam z sobą.

Piotr1527

ponad dwanaście godzin temu

Czasem moze nie pisac ...jest lepiej.....pamietasz..?Bardzo oszczednie i uniwesalnie .....czy sie podoba ..tak...

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Tak, pamiętam – czasem cisza mówi dokładniej niż najdłuższy wiersz. Ale potrzeba pisania jest silna i u mnie lubi być zaspokojona.
U Ciebie jest inaczej?
Pozdrawiam.