Wrzut sumienia
Wręcz dojmujący, cnota wśród cnót
Dla równowagi pozwól też sobie
Na odświeżenie-sumienia wrzut
Wrzut co cię pieści, wszystko wygładza
I satysfakcje duże sprowadza
I to co mierzi, i to co wzrusza
Poety rolą wszystko naruszać
Wiara,religia też się przyczyni
Grzech pierworodny, rajski brak cnót
Nieustające poczucie winy
Skończ z tym od razu, sumienia wrzut!
Jeżeli podbudujesz twe ego
Będzie ci druhem no i kolegą
Czyś napasiony, czy cierpisz głód
Dobrze ci zrobi sumienia wrzut
Na wpół świadomy, tak od niechcenia
Prosta przyjemność, twój wrzut sumienia
Wyrzut sumienia sam ci się przyśni
Nie cierp na żadne skrzywienie myśli
Wyrzut sumienia trochę jak wrzód
Ty sobie funduj sumienia wrzut!!