Twoje Wiersze - Z pestki wyrosła...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

12 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2024-09-01

W dzisiejszych naszych czasach to większość jest tymi jabłonkami, czyli życiową stabilizacja. A wolne bociany nie zawsze są szczęśliwe. Pozdrawiam serdecznie

_wena_

2024-09-27

Dziękuję za wgląd do wiersza i ciekawy komentarz.
Miłego dnia, pozdrawia, :)

sisy89

2024-09-01

Piękny wiersz,
Pozdrawiam serdecznie :)

_wena_

2024-09-27

Dziękuję i ciepło pozdrawiam :)

[ GALBA ]^(*)

2024-09-01

Uroczo i z gracją napisane.
Super.
Pozdrowionka 🌟👍

_wena_

2024-09-27

Dziękuję i odwzajemniam pozdrowionka :)

Waldi1

2024-08-31

Weno u Ciebie zawsze jest pięknie ...

_wena_

2024-09-01

Waldi, dziękuję za miłe słowa pod adresem moich "wierszy"
Ty to potrafisz podtrzymać człowieka na duchu i zachęcić do działania :)
Życzę zdrówka i pogody ducha :))

JoViSkA

2024-08-31

Pięknie wyglądają wiosną, kiedy kwitną jabłonie...mam u siebie kilka drzewek i mogę się nimi zachwycać :)
Pozdrawiam Wenuś :)

_wena_

2024-09-27

Uleczko, dziękuję i ślę serdeczności :)

Rusticus ^(*)

2024-08-31

Zaściankowo

_wena_

2024-09-27

;)

canna

2024-08-31

Dobry, wymowny wiersz. Wszyscy niby jesteśmy wolni, a jednak na jakiejś uwięzi. Pozdrawiam :)

_wena_

2024-09-27

Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Dagmara^(*)

2024-08-31

Pięknie i tak obrazowo ukazałaś wyrosłej z tej pestki (kobiety)...
Pozdrawiam serdecznie :)

_wena_

2024-09-27

Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Mitylene

2024-08-31

Ciekawie zobrazowane życie na uwięzi gdzie tylko drżące liście szumią o wolności....

_wena_

2024-09-27

Dziękuję i ciepło pozdrawiam :)

amarok

2024-08-31

Niezwykłe metafory zauważone również przez moją Poprzedniczkę.
Jednak całość odbieram emocjonalnie, tak jakbym słuchał muzyki zapisanej w wierszu.
Piękny utwór:)

_wena_

2024-09-27

Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Wanda Kosma

2024-08-31

Podobno nie mamy wpływu na to, w jaką formę się wcielamy; chociaż ja wierzę, że jednak intencjonalnie wybieramy - w wymiarze, który to wcielenie poprzedza. Do takiej interpretacji zainspirował mnie Twój utwór.
"zimą mróz kochanek mocno ściskał" - niezwykłe skojarzenie.
Pozdrawiam serdecznie :)

_wena_

2024-09-27

Dziękuję Wando za wgląd do wiersza i ciekawy komentarz.
Ślę serdeczności i uśmiechy.

sturecki

2024-08-31

Ciekawe jest to porównanie, przedstawiające kontrast między naturalnym cyklem drzewa a wolnością bociana. Autorka podkreśla melancholię życia na uwięzi.