Twoje Wiersze - ANTYWIERSZ

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

15 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

bez definicji

2024-09-18

Jestem pod ogromny wrażeniem Twojej pomysłowości, przyznam, że potrafisz mnie zatrzymać w treści na dłużej...

Serdeczności 5/6 🍀🍀🍀

sturecki

2024-09-18

Każda chwila jest dobra, by wiersze pisać! Czytanie doceniam, bo wiersz bez czytelnika byłby jak list bez adresata – niepełny, czekający na swoje odkrycie.

bez definicji

2024-09-18

Cóż, każda chwila jest dobra, by czytać wiersze :))

sturecki

2024-09-18

Tego nie brałem pod uwagę. Moje wiersze zawracają głowę nawet w czasie przerwy.

bez definicji

2024-09-18

🙂 Ależ proszę, mam właśnie chwilkę przerwy, więc nadrabiam zacną lekturę!

sturecki

2024-09-18

Dziękuję za seryjną lawinę pochlebnych komentarzy. Pozdrawiam.

canna

2024-09-17

Paradoksalnie mogło nas nie być, a jesteśmy z wszystkimi konsekwencjami naszego istnienia. W życiu rządzą przypadki. Przypadkiem napisałeś coś, a ja to przypadkiem przeczytałam i teraz w głowie kotłują się myśli, czy to w ogóle jest o czymś ? Dziękuję za prowokację i pozdrawiam:)

sturecki

2024-09-18

Zatem, przypadkiem odpowiadam na ten komentarz, przypadkiem dziękując za wszystko, co z wierszem związane.

poezja.tanczy

2024-09-17

Bo co sens, się tu ujmuje
To ten rytm, go porządkuje

Nie ma tak, że anty, skoro jest :)
M.

sturecki

2024-09-17

Dokładnie! Czasem paradoks daje nam nowy porządek rzeczy, a rytm trzyma to wszystko w całości.

Wanda Kosma

2024-09-16

Muszę przyznać, że wiersz wbił mnie w fotel, zmusił do poważnych przemyśleń i finalnie uważam, że jest genialny.
"życie to antyrzecz
której nie można zrozumieć"
"znaleźć coś, co nie istnieje
to antycel każdej podróży"
Mój mózg Ci dziękuje, a ja pozdrawiam serdecznie ze szczerym podziwem :)

sturecki

2024-09-17

Cieszę się, że wiersz tak mocno na Ciebie wpłynął. Dziękuję za ten podziw, który dla mnie jest dodatkową inspiracją. Pozdrawiam serdecznie.

Waldi1

2024-09-16

nie każdy musi być poetą ... jedni piszą by zapełnić czas ...drugi ... bo jest po zawale i chce poezją uwolnić stres ... a ja piszę tak sobie ... ożyciu nie znając tajników poezji ... daleko i do Mickiewicza ...Kochanowskiego . ...Broniewskiego ... nawet tu piszą wiersze po stokroć piękniejsze niż moje bohomazy ... takie jest życie ...takie jest życie ja kocham żonę ...inni teściową ... pozdrawiam bardzo serdecznie ...to tak z uśmiechem i iuśmiechnij się przyjacielu ...

Waldi1

2024-09-16

już mam wiersz na Inspiracji ...dajesz mi pole do pisania ... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2024-09-16

Każdy ma swój powód pisania. Wiem jedno, bez piszących tu osób nie byłoby tego portalu. Dajmy mu powód, by był. Dzięki za pobyt pod moim wierszem.

LydiaDel

2024-09-16

"Bawisz" się znów słowami, aczkolwiek można twierdzić, że wszyscy się tu "zabawiamy". Moim zdaniem są to wyraźne przykłady antynomii: antywiersz, antyrzecz, antycel, antyczas, antymyśl. Jedno zaprzecza drugiemu. To tak, jak umierać nie żyjąc. Trochę paradoksalne.
Czyżby w samym autorze było tyle sprzeczności? Czuję, że Twoje zmysły kłamią uczciwie.

sturecki

2024-09-16

Może rzeczywiście w każdym z nas tkwią takie sprzeczności, a zmysły są tylko narzędziem, które balansuje między prawdą a iluzją. W końcu paradoksy to często najlepsze odbicie naszej natury.

andrew

2024-09-16

Wiersz... czasami ciekawi nas,
co za nim - autor.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2024-09-16

Zgadza się, wiersz może być jak okno do duszy autora. Cieszę się, że budzi zainteresowanie. Pozdrawiam serdecznie.

NO1R^(*)

2024-09-16

Anty-wiersz z pro-puentą.
Podoba się to dla mnie ;)

NO1R^(*)

2024-09-16

Przypomniałeś mi o innym moim wierszu. Może go tu kiedy wrzucę.

sturecki

2024-09-16

Jak dla mnie to anty-wiersz z pro-puentą daje ciekawe połączenie formy i treści. Dzięki.

Maciek.J^(*)

2024-09-16

A na pewno to nie jest anty wiersz.
Raczej gorzka satyra na anty poezję, której wszędzie jest wiele.

sturecki

2024-09-16

Nie zaprzeczę i nie potwierdzę. Dzięki za wizytę i słowa o wierszu.

JoViSkA

2024-09-16

Są wiersze i wieszydła...niektóre zapomina się zaraz po przeczytaniu, a są takie, które pozostawiają po sobie trwały ślad w sercu i pamięci...Nie wiem do której kategorii zaliczają się moje, bo nie pamiętam ani jednego! Grunt, że zabawa trwa :)))
Pozdrawiam Staszku

sturecki

2024-09-16

Zabawne jest to, że nawet jeśli wiersze mogą na chwilę umknąć, najważniejsze, że tworzenie sprawia przyjemność i pozostaje w sercu. Czasami to właśnie ta zabawa jest najcenniejsza!

Elżbieta

2024-09-16

Mam wrażenie, że niektóre wiersze powstają z potrzeby napisania wiersza, nie dlatego, że temat drąży myśl, czy jest "gorący", albo emocjonalnie skłania do zadawania pytań, roztrząsania wątpliwości, z powodu sprawdzenia się w innej poetyckiej formie, doskonalenia jej itd.., poprostu jest pisany dla samego wiersza, żeby napisać "coś" i to jest moim zdaniem antywiersz. Chociaż z każdego można coś wyłuskać, więc może nie jest, to takie złe?
Ciekawa jestem, czy odgadłam intencję.
Pozdrawiam serdecznie:))⭐

sturecki

2024-09-16

Niektóre wiersze mogą być pisane "dla samego wiersza", ale każda forma ma swoje miejsce. Twoja refleksja jest trafna – nawet jeśli wiersz nie jest "gorący", może wciąż skłaniać do przemyśleń.
Jeśli chodzi o mnie, to drzemie we mnie chęć pisania wierszy, które coś uczą, coś podpowiadają lub zmuszają do refleksji nad tytułem czy tematem. Mam potrzebę ukazania czegoś niezwykłego w interesujący sposób. Inspirację czerpię z pojedynczych słów lub fragmentów słów, które przypadkiem wpadną mi do uszu, a które potem rozwijam w pełniejsze obrazy i myśli. Dążę do tego, aby każdy wiersz niósł ze sobą głębszą myśl lub uczucie.

sisy89

2024-09-16

Niby nic, a jednak coś jest. Nasze spojrzenie jest subiektywne i wcale nie musi pokrywać się z prawdą, prawda jest jaka jest, obiektywna i niepodważalna. Ciekawy tekst, wzbudza wiele refleksji i przemyśleń.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-09-16

Zgadza się, nasza subiektywna perspektywa może różnić się od obiektywnej prawdy. Cieszę się, że tekst skłania do refleksji i przemyśleń.

Dagmara^(*)

2024-09-16

Jak zawsze zatrzymujesz.
Niby nic nie ma, a jednak coś dostrzegamy. Nie ma, a jednak jest.Nie wydarzyło się, samo słowo wzbudza naszą reakcję. Taką czy inną, ale reakcję na zaprzeczenia.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-09-16

Moja prowokacja się powiodła, bo zatrzymujemy się coraz dłużej w naszej dyskusji. Zgadzam się, że czasem warto się zatrzymać i pozwolić sobie na głębsze przeżycie wiersza czy rozmowy o nim. Nawet krótkie utwory mogą wywoływać potrzebę refleksji, skłaniając do ponownego czytania i rozmyślań. Czas rzeczywiście wydaje się być wrogiem, ale to właśnie w tych momentach zatrzymania dostrzegamy, co naprawdę ważne, nie dając się porwać pośpiechowi codzienności.

Dagmara^(*)

2024-09-16

To prawda, ale czasami potrzebujemy by się zatrzymać. Są bardzo różne wiersze, ale zdarzają się takie, które wzbudzą w nas reakcję(nawet moją ) na dłuższe lub powtórne czytanie. Nie zawsze piszę długie komentarze, ale to nie znaczy, że przebiegam tylko po wersach.
Druga rzecz to czas, ciągle go jest za mało, a czasem trzeba się zatrzymać, by coś ważnego nam nie umknęło, ponieważ zbyt wiele nam ucieka...

sturecki

2024-09-16

Z tym zatrzymywaniem się mam pewne wątpliwości. Na forach roi się od krótkich, zwięzłych utworów – ludzie spieszą się, by nadążyć za tempem życia. Moje wiersze wydają się przeszkodą w tej pogoni za czasem, jakby wymagały chwili zatrzymania się, refleksji, a tego coraz mniej nam brakuje.

Marek Żak

2024-09-16

Dla mnie to rozróżnienie czegoś obiektywnego z samym naszym tego postrzeganiem. Niejeden filozof i nie tylko zadawał sobie pytanie, czy coś jest, czy tylko ja to /tak widzę. Nie wiem, czy tworzenie, pisanie pasuje do tej konstrukcji, bo naprawdę niczego nie było, a ty tworzysz coś, jak sam Bóg z niczego. Ciekawy, zatrzymujący wiersz.
Pozdrawiam.

P.S. chyba na końcu powinno być tak jak w pierwszym wersie: nie miałeś czego.

sturecki

2024-09-16

Masz dwie racje. Pierwsza, że w sztuce i twórczości pytanie o to, co jest obiektywne, a co subiektywne, jest niezwykle istotne. Tworzenie rzeczywiście może być postrzegane jako akt kreacji z „niczego”, a każda interpretacja wiersza wnosi nowe warstwy znaczeniowe.
Druga - Twoje uwagi dotyczące poprawki uznałem za słuszne i dokonałem zmiany.
Dzięki. Pozdrawiam!

Mitylene

2024-09-16

Tym "antywierszem" przekomarzasz się z odbiorcą, bo niby go nie ma , a jednak jest...Ja tam wolę myśleć, że jest i że się " stwarza" za każdym razem od nowa, gdy go czytamy. Ciekawie wkomponowane pytania skłaniające do refleksji i zastanowienia. Wielu może podpisać się pod jego treścią, bo te pytania męczą przecież niejednego z nas...a odpowiedzi jak nie ma...tak nie ma...Na niektóre trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Podoba mi uniwersalny wymiar tego wiersza. Pozdrawiam. Miłego dnia :)

Mitylene

2024-09-21

Każdy odbiorca ma swoje przemyślenia i refleksje, zatem pisze dalej inny scenariusz wiersza...Sądzę, że nie tylko jest ważne to " co poeta miał na myśli" , ale również co czytający ma do zaoferowania. Ciekawe jest gdy przemyślenia dotyczące jednego wiersza są potem inspiracją do napisania kolejnego. Zaobserwować to zjawisko można przecież i na tym portalu :)

sturecki

2024-09-16

Dziękuję za uwagi! Cieszę się, że wiersz skłania do refleksji i że jego uniwersalny wymiar jest odczuwalny. Ciekawym aspektem jest to, jak wiersz może tworzyć relację z odbiorcą, który „stwarza” go na nowo przy każdym czytaniu.