Twoje Wiersze - To ostatnia niedziela...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

eSka

2025-03-08

pięknie to opisałaś.
Byłem jeszcze będąc dzieckiem, za sprawą linku odświeżyłam sobie pamięć, odżyły wspomnienia......
z uznaniem 6/5*
Stefan

Czasem

2025-03-08

Bardzo dziękuję Stefanie. Starałam się nawiązać w końcówce do kryzysu w Kościele. Pewnie za słabo :)

JoViSkA

2025-03-06

Dobrze, że babcia tego nie doczekała...
Pozdrawiam Czasem :)

Czasem

2025-03-06

Prawda?

Dzięki :)

Waldi1

2025-03-04

piękny wiersz ..jak ten fragment zachowanej ściany ... pozdrawiam serdecznie ...

Czasem

2025-03-04

Dziękuję Waldi :) Miło że zajrzałeś :)

myszulek

2025-03-03

Jest w tym coś przejmującego – historia zapisana w murach, które w końcu ustępują przed czasem i żywiołem. Przemijanie i pamięć splatają się tu w sposób, który trudno zignorować.

Czasem

2025-03-03

Dokładnie tak - przejmuje, choć przecież - wszystko takie naturalne.

Dziękuję!

Jastrz

2025-03-03

Ostatnia niedziela sierpnia... Pierwsze moje skojarzenie (wzmocnione zapożyczonym z piosenki tytułem): ostatnia niedziela pokoju w 1939 roku. Po tej dacie też runęło sporo kościołów. Jednak siły rozpętane przez człowieka okazały się bardziej okrutne od sił natury.
W Trzęsaczu byłem, ale nie pamiętałem, że kościół został opuszczony w sierpniu.

Czasem

2025-03-03

Dokładnie 2 sierpnia 1874 roku :)
Twoja analogia do sierpnia 1939 jest bardzo mocna - to temat na osobny wiersz.
U mnie analogia do kryzysu w Kościele pojawia się końcówce. Chyba mało czytelna...

Wielkie dzięki za zajrzenie - lubię Cię gościć :)

Elżbieta

2025-03-02

Aż przyszedł krach, ktoś się wzruszył inny pokiwał głową na siłą natury, a wnuczek się znudził, są jeszcze tacy ciekawi, patrzą sobie... i nic
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Czasem

2025-03-02

Dziękuję Elu :) Pozdrawiam serdecznie

januszek

2025-03-02

To przyroda ( a jest przecież żywa) i jej dzieło; kościół został zbudowany 2 km od brzegu teraz klif go przeszywa, za następne x lat będzie już kilkanaście metrów pod wodą... a gdzieś tam w innym miejscu odbieramy mu , morzu poldery .
tak ze spoko
ważniejsze są świątynie te z miękkie z serca

ps. a na Lubelszczyźnie kopią bursztyny [ czyli kiedyś kiedyś morze było tu (też)jescze bardziej górą ]

januszek

2025-03-03

t to podałem na chybcika, jest tego sporo i sam dopiero poznaję
a tu w 12 minucie jest coś na potwierdzenie czegoś z naszej dyskusji
https://www.youtube.com/watch?v=BlB7aJ6Wlws

Czasem

2025-03-03

Masz rację, z drogą krzyżową Oblubienicy Chrystusa.
Podmywa i częsć ścian runie. W przeciwieństwie do Trzęsacza Kościół się odrodzi z tego co zostanie.

Obejrzę w wolnej chwili to co podesłałaeś :)

januszek

2025-03-02

Właśnie obejrzałem
i jest tak jak przedstawiono,
Kościół (jako oblubienica) podziela los Chrystusa , czyli ma swoją drogę krzyżową , Golgotę i Zmartwychwstanie . z ta różnicą że etapy te mogą być (i są) 'zróżnicowane' podobnie jak protoplastą Golgoty była księga Hioba.( tam Bóg oddał go 'przesiewowi szatana'.
w tym Twój wiersz i symbolika podmytego kościółka dobrze oddaje obecny czas. (aczkolwiek podobne okresy już były np czas przed powołaniem św. Franciszka z Asyżu) dziś takim dobrym kumplem jest np Alicja Lenczewska ( 1-szy z brzegu przykład:)
https://www.youtube.com/watch?v=x3AqycfWklQ

Czasem

2025-03-02

W szerszym zakresie chodzi mi o te procesy (choć dosyć marnie czytane):
https://www.youtube.com/watch?v=bQZmOjd8WnI

Czasem

2025-03-02

"brat łata" to ktoś jak dobry kumpel (a nie jak duszpasterz)

januszek

2025-03-02

dopytam
jest :" brat łata "
?!?
proszę o przybliżenie owego określenia

Czasem

2025-03-02

Jasna sprawa, że to przyroda. Ci konkretni ludzie też to rozumieli decydując, że nie warto ryzykować i następnych nabożeństw już nie będzie.
Ta historia posłużyła mi jako pretekst do przemycenia treści zawartych w końcówce. Ale...
przecież wiesz :)

Annna2

2025-03-02

Europa to podwaliny chrześcijaństwa.
I nasz kraj też.
A z domu teraz wyciąga się fundament- po fundamencie.
A z wiary i z Boga się lży.
Smutne to. a wiersz dobry

Czasem

2025-03-02

Wszystko to prawda co mówisz Aniu. Jednak kiedy się lży, można się bronić i wielu to robi.

Jednak kiedy nocą wykradane są kamienie fundamentu jeden po drugim przy dźwiękach miłej kołysanki - jest straszniej...

sturecki

2025-03-02

Celne uwagi o przemijaniu, o nieuchronnym końcu, który przychodzi bez względu na wspomnienia i historię. Kościół, który był świadkiem ślubów, chrztów i łez, staje się symbolem czegoś, co miało trwać wiecznie, a jednak się rozpada. Dzwony biją jakby na pożegnanie, ostatnia niedziela brzmi jak echo utraconego czasu. A później – runęła ściana, wszystko zaczyna się kruszyć, aż zostaje tylko morze obnażające fundamenty, a witraże drżą jak ostatnie ślady wiary, która może też się chwieje.
Bo nawet to, co wydaje się niezniszczalne, może się rozpaść – i że czasem dobrze, że nie wszyscy muszą tego doświadczyć.
6/5

Czasem

2025-03-02

Dziękuję za Twoje wnikliwe czytanie.
Jesteśmy trochę jak ten wnuczek. Jeszcze trochę znudzeni, jeszcze się nam wydaje, że nic sie nie dzieje, a mama niepotrzebnie ociera łzę.

Co zrobimy gdy przyjdzie nam stanąć na skraju urwiska patrząc z góry na powalone ściany? Pozdrowienia serdeczne

Przeboski Mandaryn

2025-03-02

Bardzo przepiękny wiersz

Czasem

2025-03-02

Bardzo ślicznie dziękuję :)

Pokaż mniej

Logowanie

To ostatnia niedziela...

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji