(cz.1)

"Piszcie do mnie
na poste restante"
- tak chciała skończyć
Pani Fijałek - swój wiersz
Bardzo wytwornie - stwierdziła

Pani Fijałek czasem pisze
wiersze i listy
zakupów nie robi
zbyt często - myśli
o życiu
sprzątając kocią kupkę
- całkiem dobrze

a czasem zakręcając słoiki
- myśli źle
wtedy Pani Fijałek patrzy
długo, długo
do środka

denko oddala się
oddala
ćsiii...

....................................................................
(cz. 2)

- Naczynia niedługo się wysypią
pomyślała Pani Fijałek do gąbki
- wszystko się zazębia

kwiaty w wazonie
filiżanki, salaterki, marzenia

Pani Fijałek lubi układać
plany na przyszłość
jak puzzle

na brudnym stole

świat zastyga
wpół obrotu

.........................................................................
(cz.3)

Pani Fijałek pisze listy
jak gdyby
"Listy jak gdyby" pełnią funkcję
wydaje się Pani Fijałek:
mogłaby kochać
kogokolwiek
kiedy pisze

kot ociera się o łydki
to tajemnica

Pani Fijałek pisze
listy do nikogo
ktoś to dużo za dużo

a nawet jeszcze ciaśniej

..........................................................................
(cz. 4)

Ludzie powiedzą "rozsypała się"
- pomyślała Pani Fijałek

pomiędzy układaniem pasjansa
a ścieleniem łóżka
zaczęła zbierać części
przymierzać

Tak - nie
rozsypała się - rozdzieliła
na kilka części

(pięć?)

o jedną za dużo

.....................................................................................
(cz. 5)


Mierzyła

raz... dwa... trzy...

Pani Fijałek

Trzy... dwa... raz...

krokami pokój
(mały)

rozpięte myśli (wzdłuż)
wiązały ściany (wszerz)
i trzy...

trzy... dwa.. raz...
to samo

raz... dwa... trzy...
   samo
      samo
         motność

Mota się, mota
zamota

.