X
Po prostu
wolny
2020-10-07 17:18
przechodzę przez siebie
jak przez rozbite lustro
poranione stopy
ramiona i czaszka
kolorowe fragmenty
upycham po kieszeniach
aby ułożyć witraż
w nowej ramie
kiedy jestem kochany
więc kocham i ja
jestem wszystkim
i nikt nie jest winny
rozpościeram ramiona
i otwieram serce
pokonując przestrzeń
od łez do uśmiechu
przez kluczowe słowa
podglądam przyszłość
choć zamglone oczy
nie widzą kto woła
lecz serce na dłoni
które nie boi się wron
bije głośniej niż dzwony
i toczy moją toń
brzegiem czasu
spokojnie rosną kwiaty
bezboleśnie szumią drzewa
na ławce śpi świerszcz
usiądźmy jeszcze raz
niech zbudzi się muzyka
niech poczuję znowu
i zobaczę w sobie nas
jak przez rozbite lustro
poranione stopy
ramiona i czaszka
kolorowe fragmenty
upycham po kieszeniach
aby ułożyć witraż
w nowej ramie
kiedy jestem kochany
więc kocham i ja
jestem wszystkim
i nikt nie jest winny
rozpościeram ramiona
i otwieram serce
pokonując przestrzeń
od łez do uśmiechu
przez kluczowe słowa
podglądam przyszłość
choć zamglone oczy
nie widzą kto woła
lecz serce na dłoni
które nie boi się wron
bije głośniej niż dzwony
i toczy moją toń
brzegiem czasu
spokojnie rosną kwiaty
bezboleśnie szumią drzewa
na ławce śpi świerszcz
usiądźmy jeszcze raz
niech zbudzi się muzyka
niech poczuję znowu
i zobaczę w sobie nas
maj 2019
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
2 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Anielska Łza
2020-10-08
Mam! Czytając wczoraj Twój wiersz zastanawiałam się, skąd ja go znam i gdzie czytałam wcześniej. Przejrzałam nawet Twoje wiersze i nie znalazłam. Dopiero dziś zapaliło mi się światełko. Dwie pierwsze strofy napisałeś mi kiedyś w komentarzu pod moim wierszem. Pamiętasz pod którym? :) Muszę przyznać, że całość bardzo mi się podoba. Pozdrawiam cieplutko :)
2020-10-08
Domyśliłem się, ale jeszcze raz sobie poczytałem :) Pamiętam, jak czytając Twoje słowa przypominałem swoje... Tak, tak :) Ale komentarza nie pamiętałem :) Pozdrawiam :)
2020-10-08
Jakoś tego sobie nie przypominam, za to pamiętam, że napisałem Ci w którymś komentarzu inny czterowiersz z wiersza, którego do tej pory nie wstawiłem. Cóż, nie ukrywam, że czasem gadam własnymi wierszami ;)
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
SuviMay
2020-10-08
Ach ten maj! Cóż wtedy się dziać musiało, że zrobiłeś sam sobie operację na otwartym sercu i w dodatku to opisałeś? ;) Podłączam się pod słowa Lidii, masz ogromną siłę wyrazu. Ja sama często się gubię w Twoich wierszach, ale bije z nich niesamowita świadomość siebie i pewność swoich słów - nawet gdy mówią o zagubieniu. Pozdrowienia :)
2020-10-08
Właściwie to z radością sobie na to pozwoliłem. Operacja się udała :) Poza tym zawsze chciałem wi/edzieć więcej ;) Pozdrawiam i dziękuję :)
LidiaM-9
2020-10-07
Nie potrafię komentować Twoich wierszy, ale je czytam i zastanawiam się skąd Ci się to bierze, taka lekkość i ogromna siła wyrazu. Pozdrawiam.
BardzoBardzo
2020-10-07
Spokojne. Od bólu i łez poprzez samouzdrowienie do znowu miłości ze wzajemnością. Przynajmniej tak to widzę
Asteria(*)
2020-10-07
Wiem czemu Kornel i Inni tak Ciebie chwalą
:)
jak nie wiem co napisać, oceniam.
:)
jak nie wiem co napisać, oceniam.
konvalove
2020-10-07
Jestem pod wrażeniem. Ten wiersz i muzyka w tle, którą zaproponowałeś to zdecydowanie najlepsze, co mnie dzisiaj spotkało. Doskonała gra słów, umieszczenie rymów w odpowiednich miejscach, przenośnie tak dobitne i znakomite, aż czuje się te opisane obrazy pod skórą, w dreszczu i widzi je, gdy zamyka się powieki. Uwielbiam tak czuć wiersze, i uwielbiam czytać takie perełki jak ta wyżej. Dziękuję.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
2020-10-07
To najlepsze, co dziś Ciebie spotkało? Dlatego będę pisał dalej. Zawsze zapraszam, konvalove.
Kornel Passer
2020-10-07
Jaki cudny wiersz! To takie wiersze są dowodem na to, że są takie doznania świata , których nie da się osiągnąć inaczej jak tylko i wyłącznie poprzez napisanie czy przeczytanie wiersza. To właśnie Ty w najlepszym wydaniu. To tu "przechodzisz przez siebie". Zrozumiałe , że musisz zranić stopy. Te "przechodzenie" w dalszej części wiersza mimo, że czasem dramatyczne , ubrane jest w niesamowitą śpiewność, która ten wiersz czyni lekkim. Bomba! Dzięki jeszcze raz.
2020-10-07
Czasem rzeźbisz takie komentarze, że aż się chce zrobić z nich awers do wiersza na rewersie ;) Dzięki Wielkie.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności